Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
JanZimmermann
nieprzewidziećjejskutki,niewystarczadocałkowitejeliminacjinaturalnejnie-
pewności.Wydajesię,żedotyczytonawettzw.decyzjizwiązanych,gdziepewność
obiektywnajestzagwarantowanaprzezUlogiczny”czyteżUmechaniczny”proces
jejpodejmowania–pewnośćdecyzjirównasiępewnościstosowanychnormpraw-
nych,aocenynieodgrywajążadnejroli.Wprawdzienagruncieideologiidecyzji
związanejbardzowysokocenisiępewnośćprawnąiuważasię,żelepszyjestpo-
rządekUsamwsobie”,apewnośćstanowispecyficznąwartośćetycznąprawa–
Legistantuminterest,utcertasit,utabsquehocneciustaessepossit
4
.Jednakideologia
ta,któramożebyćdopomyśleniaodstronyteoretycznej,praktycznieniemoże
istnieć,gdyżorganadministracyjny(tymbardziejanalizowanyprzezJ.Wróblew-
skiegosąd)nigdyniedziałajakautomat.Omawianatuzasadaaktualnościznacz-
niebardziejniżwprzypadkusąduautomatyzmteneliminuje.Niedasięzkolei
przyjąć,żeideologiadecyzjiswobodnejmogłabyeliminowaćwszelkąpewność
5
0
4.Zasadaaktualnościjestjednakjedyniepoczątkiemcałegozagadnienia.
Wspomnianewyżejideologiedecyzjizwiązanejidecyzjiswobodnejnasuwają
myśl,żeprawoadministracyjnemożnanazwaćprawemwznacznejmierzedys-
krecjonalnym
6
.Itemurównieżniestoinaprzeszkodziebezwzględneobowiązy-
wanienormprawaadministracyjnego.Dyskrecjonalność,awjejramachuznanie
administracyjne,oczywiściewkontrolowanymiustalanymprzezustawodawcę
zakresie,jestwpisanawprocesadministrowania.Administracjapublicznapowin-
nabyćelastycznaiczułanawszelkienowezjawiskaspołeczne,toteżniedasięinie
możnajejcałkowicieusztywniać.Ichociażnajczęściejkrytykujesięprzerostydys-
krecjonalnościlubuznania,toniemożnazaprzeczyć,żejakieśjejminimumjest
absolutniekonieczne.Dyskrecjonalnośćtakaprzejawiasiętakżewróżnychseg-
mentachdziałańadministracjipublicznejiniejestzwiązanajedyniezrozstrzy-
4
Tamże,s.125.
5
J.Wróblewskimówituoskrajnychzapatrywaniachotakiejwłaśnietreści–tamże.Według
Autorawwersjachumiarkowanychpostulatypewnościdecyzjiwiążąsięzwymogiemjejobiektyw-
ności.Pewnośćniejestaniwartościąjedyną,aninajwyższąsystemuprawnego.Nieodrzucasięjej,
przynajmniejdlasytuacjitypowych,aleuznajesiępotrzebędziałaniainnychkryteriówobiektyw-
nych.Uważasiętu,żepewność,doktórejdążysięwspołeczeństwie,jestopartanazłudzeniach,
skorozalogicznąformąwywodówdecydentakryjąsięoceny.Pewnośćjestmniejszaniżtosugerują
metodytradycyjne.TrzebaodróżnićpewnośćpozornąodUwłaściwej”,którasprowadzasiędoUroz-
sądnejregularności”,tamżes.126.
6
Doktrynaprawaadministracyjnegocorazczęściejanalizujekwestiędyskrecjonalności
(por.np.A.Błaś,Jednostkawobecdyskrecjonalnychuprawnieńadministracjipublicznej(w:)Jednostkawobec
działańadministracjipublicznej,podred.E.Ury,Rzeszów2001orazM.Jaśkowska,Uznanieadministra-
cyjneainneformydyskrecjonalnejadministracjipublicznej(w:)Systemprawaadministracyjnego,t.1,Insty-
tucjeprawaadministracyjnego,podred.R.Hausera,Z.Niewiadomskiego,A.Wróbla,Warszawa2010,
s.217in.),słusznieodróżniająctękategoriępojęciowąodomawianegodotądbardzowszechstronnie
uznaniaadministracyjnego.Kategoriauznaniajestmniejprzydatnarównieżdlanaszychrozważań,
gdyżniesieonazesobąjakąśoczywistąniepewność,aleograniczajątylko–zgodniezewspółczes-
nymrozumieniemuznania–dokwestiiwyborunastępstwprawnychaktuwydanegoprzyustalo-
nymjużwpełniisubsumowanymstaniefaktycznymiprawnym.
20
