Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
26
Samazaśjakośćprocesuwzajemnegokomunikowaniawynikazczęstościwystępo-
waniaprocesuwymianyinformacji,struktury,atakżetreścistanowiącejjegoprzedmiot.
Wodniesieniudorelacjiadolescentówzrodzicaminajczęściejbadanajestformarywaliza-
cji,aprocesywzajemnejkomunikacjitestowanesągłówniewkontekściesprawstresują-
cychobydwiestrony.
Wcelusystematycznegoscharakteryzowania,atakżelepszegozrozumieniadynami-
kiinterakcjiadolescentówzrodzicamiodwołamysiędobadań,któreogniskowałysię
kolejnowokółczynnikówwyznaczającychwyróżnionepowyżejformyinterakcji.
Obrazrodzicówwoczachichdorastającychdzieci.Sposóbspostrzeganiadrugiego
człowiekaorazformułowanewobecniegooczekiwaniapełniągłównąrolęwewszelkich
interakcjachspołecznych.Wzależnościodcechprzypisywanychdrugiejosobiedążysię
donawiązanialubpodtrzymaniazniąkontaktówalbo,wręczprzeciwnie,podejmowane
sąwszelkiedostępnedziałania,abytychkontaktówuniknąć.Przebiegkolejnychfaz
interakcjiwdużymstopniuwyznaczonyjestrównieżposiadanymobrazemwybranej
osoby.Jeślijestonaspostrzeganajakoprzyjacielskaipomocna,interakcjazniąmoże
przyjąćnp.formęwspółpracy,agdyprzypisywanesąjejcechyautorytetu,wówczas
relacjazniąopierasięzwyklenapodporządkowaniu,konformizmiewobecniejlub
przeciwnie-narywalizacji.
Informacjeczerpanewtrakciewzajemnychkontaktówsązwykleinterpretowane
wtakisposób,żepotwierdzająoczekiwania,zktórymiosobyprzystępujądointerakcji,
aczkolwiekzdarzasię,chociażznacznierzadziej,żesąmodykowanepodwpływem
interakcji.Wartojednakpodkreślić,żepozawcześniejszymidoświadczeniamispo-
łecznymiprzebiegpercepcjispołecznejwyznaczanyjestrównieżpoziomemrozwoju
jednostki,szczególniewobszarzezdolnościpoznawczychiprocesówemocjonalnych.
Zależnościtewyraźniemożnaobserwować,analizującwłaśnierelacjespołecznenasto-
latków.Relacjedziecizrodzicamicharakteryzowanesąjakobliskie7(ang.close),ponie-
ważopierająsięnawzorcachinterakcji,wktórychdziałanie,poznawanieorazemocje
każdegozpartnerówsąznaczącedladrugiegoorazczłonkowiediadyintensywniewpły-
wająnasiebie(Hinde,Stevenson-Hinde,1987;Clark,Reis,1988).
Wokresiedorastaniatewzorceinterakcjiprzekształcająsięiżnicują(Brown,Klute,
2003),takżeemocjonalnezabarwienierelacjisłabniemiędzy13.a16.rokiemżyciana-
stolatkówniezależnieodichpłci.Wanalogicznymokresieobniżająsięteżwskaźniki
nwzajemnejwspółzależności”rodzicówiadolescentów.Wsubiektywnejoceniepoczucia
bliskościzrodzicemdokonywanejprzeznastolatkinieobserwujesiężnicwodniesieniu
domatkiiojca(Richardsoniin.,1984),podczasgdyuwzględnieniekryteriówodnoszą-
7Wliteraturzeprzedmiotumożnaspotkaćżnesposobydeniowanianbliskichrelacji”(ang.close
relationships).Najczęściejcharakteryzowanesąprzezstopieńintymności,samoujawnianie,spójnośćoraz
udzielanewzajemniewsparcie(Bukowski,Hoza,Boivin,1994).Wówczasbadaczeodwołująsiędotakich
kryteriów,jak:
-subiektywnepoczuciebliskości(Bell,Avery,1985);
-częstotliwośćpozytywnychemocjiodczuwanychprzezpartnerówwdiadzie;
-stopieńwzajemnegowpływu.
Przydeniowaniubliskichrelacjiwterminachwzajemnejzależnościpartnerówzwiązkuwskazujesię
natakiecechyaktywnościpartnerów,jak:(a)silneiczęstewzajemnewpływy,(b)żneformyaktywności,
(c)aktywnościtworząceciągiinterakcjiwystępującychwrelatywniedługimczasie(Kelleyiin.,1983).