Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Potemczekałaichponiewierka.
Matyldabardzosięzdziwiła,kiedylistodAugusta
przyszedłwtymrokuznaczniewcześniejniżnaBoże
Narodzenie,iwpierwszejchwiliodczułaogromnąulgę.
Słówbyłowliścieniewiele,aleichwagaogromna.
„SprzedajwszystkoiprzyjeżdżajciedomniedoKanady.
Zaopiekujęsiędziećmi”.Dołączonybyładresagenta
wGdańsku,którymiałimzałatwićpaszportyiwydać
bilety.AugustopłacałimcałąpodróżzBremylub
HamburgadoKanady.
Starszedzieciakizareagowałynapropozycjęwuja
zprawdziwymentuzjazmem.Wreszciezdarzyłosięcoś,
comogłozmienićtenposępnystanżałoby,wktórym
tkwiliodkilkumiesięcy.Felicjasięrozpłakała,bonie
wyobrażałasobieżyciapozaSitnem.Matyldaniemiała
pojęcia,jakjąprzekonaćdowyjazdu,tymbardziej
żewiedziała,iżdziewczynkabardzoprzywiązałasię
dolekkoupośledzonegochłopcaodsąsiadówizanic
wświecieniechciałasięznimrozstać.
–Będziesztammogłasiędalejuczyć–zauważyła
ciotka.
–Przecieżnieznamjęzyka.
–Nauczyszsięprędko,jesteśmłodaizdolna.–Serce
Matyldyzawszemiękło,gdypatrzyławzasmucone
błękitneoczyFelicji.–Tenangielskiniemożebyć
ażtaktrudny.SkoroAugustsięgowyuczył...Apoza
tym,czyniechceszprzeżyćprzygody?
Wiedziała,żetakiargumentmożeprzekonać
bratanicę.Tobyłobardzoutalentowanedziecko.
Nauczyłasięczytać,zanimskończyłapięćlat,apotem
pochłaniaławszystkieksiążkinależącedoMatyldy.Nic
niebyłodlaniejtrudne,anipisanie,anirecytowanie
wierszyponiemiecku,czymzawszeudawałosięjej
zmiękczyćsercainspektorówszkolnych.Wszkole
elementarnejprzeskoczyłajednąklasę,gdyżjej
umiejętnościbyłyznaczniewyższeniżrówieśników.
Wtymrokująskończyła,aMatyldaniezdążyłauprosić
Henrykaopieniądzenadalsząnaukędziewczynki.
Siedziaławięcwdomu,nudzącsięokropnieispędzając
