Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
orazaparatadministracyjny,atakżedysponująwłasnymiśrodkaminansowymi
imająustawowookreślonyzakreskompetencji17.EuropejskaKartaSamorządu
Regionalnegonienarzuca,jakimabyćukładterytorialnyregionów,gdyżotym
decydujeprawowewnętrznekażdegokraju.WPolsceprzyjęłosięodnosićtermin
regiontylkodowojewództw(NUTS2zgodnieznomenklaturąUniiEuropejskiej),
natomiastgminyipowiatynazywanejednostkamilokalnymi.Opróczregionów
ijednosteklokalnychwyróżniasięjednostkiwyższegorzędumakroregiony,
któreskładająsięzkilkuregionów.Makroregionymającharaktertylkoplanistycz-
no-pomocniczyiniestanowiąszczeblaadministracyjnego.
Wpraktycebadawczejiwplanowaniurozwojuregionalnegoprzyjmujesię
upraszczającezałożenie,żeregionekonomiczno-przestrzennypokrywasięzre-
gionemadministracyjnym.Jednązpodstawowychzalettakiegopodejściajest
możliwośćkorzystaniazrozbudowanychbazstatystycznychiinformacyjnych.
Charakterystykakażdegoregionupodwzględemekonomicznymispołecznym
pozwalaokreślićjegopodstawowefunkcjeiwyznaczyćkierunkirozwojuzgod-
niezposiadanymizasobamiimożliwościami.Zpunktuwidzeniaprogramowa-
niarozwojuregionuistotnajestidentyfikacjaprzestrzennychzróżnicowańmię-
dzyregionalnychiwewnątrzregionalnych,wtymregionówproblemowych,które
wymagająszczególnejuwagiikoncentracjidziałańaktywizującychprocesyroz-
wojowe.
1.2.Istotaimetodyocenyrozwojuregionalnego
Wrozważaniachnatematwspółczesnejgospodarkidominującympodejściem
doanalizowanychzjawiskiprocesówekonomicznychjestichdynamiczneujmo-
wanie,którewynikazprzyjęciazałożenia,żerozwój18jestcelemnadrzędnym.Tak
sformułowanemucelowipodporządkowujesięwszelkiedziałania,opracowujesię
noweteorierozwoju,budujesięmodeleekonomiczneopracowujączłożoneino-
watorskiealgorytmy19.Tendencjetewidocznewbadaniuróżnychsystemówgo-
17EuropejskaKartaSamorząduRegionalnego,http://www.rcie.lodz.pl/info/dokumenty/01_abc/
traktaty/Europejska%20karta%20samorzadu%20terytorialnego.doc,dostępzdnia20.07.2009.
18Wujęciuogólnym(encyklopedycznym)słowo„rozwój”oznaczadługotrwałyproceskierun-
kowychzmian,wtrakciektóregoobiektyprzechodząetapamiodformlubstanówprostszychimniej
doskonałychdobardziejzłożonychidoskonalszychpodokreślonymwzględem(wgEncyklope-
diiPWN).Zazwyczajniewskazujesięsposobuwartościowania,tzn.żadnychkryteriówoceny,
jakieformyistanyuważasięzadoskonalsze.Powodujeto,żeocena,czydanystanjestdoskonal-
szyodpoprzedniego,możebyćsubiektywna.Rozwójjestpojęciembardzoogólnymimożnapo-
wiedzieć,żenawetniecoabstrakcyjnymmożedotyczyćwłaściwiewszystkiego,począwszyod
biologicznychzmianorganizmówżywych,przezzmianywoświacie,kulturze,języku,poglądach
iczynnościachwykonywanychprzezludziwokreślonymcelu,anarozwojuskomplikowanych
systemówekonomiczno-przestrzennychskończywszy.
19H.G.Adamkiewicz-Drwiłło,Współczesnametodologianaukekonomicznych,DomOrgani-
zatoraTNOiK,Toruń2008,s.194.
23