Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.Onudzieogólnie
19
elementemprogramuukrytegoszkoły;wpraktycesprzyjajejtudepersonalizacja,
biurokratyzacja,standaryzacjaiorientacjacałegoprocesuedukacyjnegonawyniki
testowe(Finkielsztein,2016d),swoistyreżimfabryczny(Motyl,2014).Trzebaprze-
cieżzaznaczyć,żemłodziludzienudząsięnietylkowszkole.Takżewdomulub
zkolegamiczykoleżankami.Niemniejważkąkwestiąjestwięcnudapozaszkolna
(por.Stańczyk,2012).Naderszkodliwymbłędembyłobyzatembagatelizowanienudy
jakoprzemijającego,rzekomotrywialnego,problemuniedojrzałychmłodychludzi,
wszczególnościdzieci.Niewartojejteżredukowaćdomłodzieńczejbuntownicz-
ności.Wszystkiedzieciczasemsięnudzą,leczniektórenudząsięniestetyzazwyczaj.
Isąniezadowolone,rozdrażnionelubsmutne.Taksamomłodzież.Toimnależysię
wpierwszejkolejnościprzyjrzeć,diagnozującprzyczynydługotrwałejnudy,bylepiej
jejprzeciwdziałać.
Oczywistymremediumnanudęwszkolebyłobyumiejętnestymulowaniecie-
kawości
9
irozwijaniezainteresowań(por.Bojarska-Sokołowska,2017;pozatym
uwagiistotnewkontekścienauczaniajęzykówobcychzgłosili:JeaniSimard,2011;
Zawodniak,KrukiChumas,2017).Wielecennychuwagdotyczącychnudyjakotakiej
i,wszczególności,nudywkontekścienauczaniazawieraksiążkaGayleL.Macklem
(2015).Wartoaktywizowaćuczniów,aleteżniezapominaćocennymsprzężeniu
zwrotnym,jakimsąkomentarzenauczycielanatematdotychczasowychpostępów,
któremogą(leczniemusząiwtymrzecz,żebymogły)budowaćuuczniapoczucie
kompetencjiipobudzaćwytrwałość.Chodzitunietylkoosłowa,lecztakżeoemo-
cjonalnewsparcie.Abyłobyzgołafantastycznie,gdybyuczniowiewpewnejmierze
moglikonstruowaćwłasneceleedukacyjne,któremajądlanichsamoistnąwartość,
zamiastbyćniewolnikamirealizowaniaprogramuiuczeniasiędlaocen.Tomoże
brzmiećbardzowymagająco.Niektóreambitnecelemożnajednakosiągnąćcałkiem
prostymiśrodkami.WeksperymencieedukacyjnymChrisS.HullemaniJudithM.
Harackiewicz(2009)mniejwięcejraznamiesiącprosiliuczniówonapisanietekstu
natematprzydatnościiużytecznościdlanichmateriałupoznawanegonalekcjach
przedmiotówścisłych(wgrupieeksperymentalnej)albopodsumowującegoto,czego
sięostatnionatychlekcjachuczyli(wgrupiekontrolnej).Okazałosię,żeprzyna-
leżnośćdogrupyeksperymentalnejzdecydowaniepomogła(miaramisukcesubyły
stopnieorazzainteresowanieprzedmiotami)uczniom,którychnapoczątkubadania
sklasyfikowanojakomającychniskieoczekiwaniadocowłasnychsukcesówwnauce.
Wystarczyłosprawić,bynaukazaczęłamiećosobisteznaczeniedlauczącychsię,
azaczęlioniodkrywaćprzydatnośćzdobywanejwiedzywewłasnymżyciu.Dla
uczniówowysokichoczekiwaniachskucesumanipulacjabadaczybyłanatomiast
obojętna.Innymisłowy:uczniowieoniskichoczekiwaniachsukcesu,którymprzypadł
9Toznaczy,żebyuczeńmiałokazjępoznaćcościekawego,cojestnowe,lecznieabsolut-
nienoweioderwaneodwszystkiego,cojużznaioczymwie,aprzeciwnie:nowe,alejakośjuż
związanezeznanymmateriałem.Załóżmy,żeuczyliśmydzieciobudowiepełzakaameby.Teore-
tyczniedziecijużwiedzą,coamebamawśrodkuiżełatwozmieniakształt.Aleczywidziały,jak
pełzakpoluje?(Piszącytesłowawidziałiuważatozacałkieminteresujące).Przyokazjitakiego
polowaniamożnaporuszyćtematfagocytozy,poczymprzejśćdotego,czymsąokrzemki.Natural-
nietotylkoprzykład.Głębokoznudzonychmożeniewzruszy.Niemniejwartopróbować.
