Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
CZĘŚĆI.PSYCHOLOGIAJAKONAUKA
niezależnieodtego,jaksłabszajestjegopozycjazuwaginawiek,
(nie)dojrzałość,niepełnosprawnośćczyzaburzeniazdrowiapsychicz-
negojestzawszepodmiotem,anieprzedmiotemoddziaływania,ijako
osobaodznaczasiębardzoszczególnąwłaściwością,jakąjestgod-
ność(Steuden,2016).Kodeksyetycznetowarzystwistowarzyszeń
psychologicznychwymieniająnapierwszymmiejscuprawoczłowieka
podmiotuoddziaływańbadawczych,diagnostycznychipomocowych
psychologadoposzanowaniajegogodności.Godnośćczłowieka
jestpodstawowąwartościąchronionąprzezowekodeksy(nacoimy
wrozdziale10wparagrafie10.2.6.1zwracamyszczególnąuwagę).
1.4.
Psychologiaainnedyscyplinynaukowe:
problemyinterdyscyplinarne
Wnauceobserwujemyżnetrendy,wtymdwakomplementarne:
zjednejstronywąskaspecjalizacja,azdrugiejpodejścieinterdyscy-
plinarne.Cowięcej,nastykudyscyplinrodząsięczęstonowespecja-
lizacje,jaknaprzykładkiedyśpsychoterapia,którapowstałanastyku
psychologiiklinicznejipsychiatrii(awramachniektórychszkółzdo-
datkiemnp.neurolingwistyki),alboneuropsychologianastykuneu-
rologii,neuroanatomiiineurofizjologiiorazpsychologiiklinicznej.
Obydwiepsychoterapiaineuropsychologiachoćtakżne,
rozwinęłysiędotegostopnia,żestanowiąodrębnespecjalizacje,kie-
dyśwramachpsychologiiklinicznej;aobecniezwłaszczapsychotera-
piawznacznejmierzewyemancypowałasięistanowiodrębnąścieżkę
kształcenia,anawetzawód.
Jednocześniepodstawowawiedzazzakresuobydwusubdyscyplin
przekazywanajestwramachpsychologiiklinicznejidodajmyjest
38