Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Tajemniczeprezenty
–Stary,jatozrobię!Rozkochamjąwsobienanowo.
–Byłrześkiporanek,gdyGabrielzadzwoniłdoswojego
przyjacielaTomka.–Zrobięto–powtórzyłpełen
determinacji.
–Przemyśl,czyjestsens.Aco,jeślionanigdynie
odzyskapamięci?Pogódźsięztym.Odpuść.
–Kpisz?
–Martwięsięociebieiniechcę,żebyśsobieżycie
zmarnował.
–Dobra,niemamyoczymmówić.Narazie.Pa.
WtamtymmomencieGabrielpotrzebowałsłów
pełnychwsparcia.Cośwstylu:„Tak!Warto!Będziecie
jeszczerazemszczęśliwi”.Mimotego,żeludzieprzestali
wierzyć,onczuł,żewydarzysięcud.„Potrzebujędobrej
strategii”–pomyślał.„Pierwszarandka…Jakmam
jązaprosićijaksięzbliżyć?”
Najpierwpostanowiłwysłaćukochanejkwiaty.
Gardenie,naznakzaufania.Zadzwoniłdokwiaciarni
ipoprosiłowysłaniepięknegobukietu.Jakżewielkiebyło
zdziwienieMarii,gdydopokojuszpitalnegowkroczył
kurierznaręczemgardenii.Nabilecikuprzyczepionym
dołodygibyłatylkoliterka„G”isłowa:„Przepraszam
zaostatniąsytuację”.Kobietauśmiechnęłasię,bomimo
tego,żenieznałanadawcy,zrobiłojejsiębardzomiło.
Następnegodnianaoddziałzostaładostarczona
