Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Operaadramatromantyczny:Mickiewicz–Krasiński–Słowacki
OsobnymrozdziałemwbiografiitwórczejRossiniegojestokresjego
pobytuwParyżuipracanastanowiskuDyrektoraMuzykiiScenyKró-
lewskiegoTeatruWłoskiego(TéâtreItalien),któreobjął1grudnia
1824roku
39
.Kompozytorprzestałbyćwówczasjedyniedostarczycie-
lemcoraztonowegorepertuaruoperowego(choćitegowymagaliod
niegochciwinowościparyżanie),alestałsięodpowiedzialnymzado-
bórrepertuaruinnychkompozytorów,icharanżację,przygotowanie
przedstawień.Jegowłasnedziełaoperoweprezentowanebyływów-
czastakżenadeskachTéâtredel’Opéra,osiągającolbrzymiesukcesy
iwopiniiwielutorującdrogęnowejoperzefrancuskiej-naktórejdzie-
łapodpostaciąoperAuberaiMeyerbeeranietrzebabędziedługocze-
kać
40
.NiewątpliwymzwieńczeniemtegookresubyłWilhelmTell
(3sierpnia1829,Téâtredel’AcadémieRoyaledeMusique,Paryż),
choćjegopremierętrudnonazwaćsukcesemkomercyjnym.Wopinii
melomanówiznawcówmuzykizdobyłaonaniewątpliweuznanie
41
,
39Natentematzob.takżeL.Lacoux,AccueildeRossiniàParis,w:Parisetl’EuropeMusica-
le,Centred’ArtEsthétiqueetLittératureC.A.E.L.,UniversitédeRouen1994,s.43-50.
Autorkaszkicu,powołującsięnaliczneźródłazepoki,przybliżafenomen,jakimbyła
popularnośćtegowłoskiegokompozytorawParyżupoczątkuXIXwieku.
40OpisującówokresSandelewskiwcytowanejmonografiiprzywołujefragment
zopublikowanejw„GazettedeFrance”recenzjiLeSiègedeCorinthe(9października
1826,Téâtredel’AcadémieRoyaledeMusique,Paryż),którejautorstwierdził:Mamy
doczynieniazprawdziwąrewolucjąoperową[...]Krzykfrancuskizostałzlikwidowanyraz
nazawsze.OdtądwOperzebędziesięśpiewaćtak,jaksięśpiewawTéâtreItalien.Niech
żyjeRossini!.W.Sandelewski,Rossini,s.188.„Krzykfrancuski”(fr.criscontinuel,wł.urlo
francese)towprowadzonaprzezkompozytorówfrancuskichepokibarokumanierade-
klamacjipodniesionymgłosem,przejętaprzezniektórychwłoskichkompozytorów
gatunkuoperaseria(NiccoloJommelli,TommasoTraetta),alezasadniczoprzeznich
krytykowana.Zob.J.Chomiński,K.Wilkowska-Chomińska,Historiamuzyki,Kraków
1990,t.I,s.307.
41NajdobitniejszymtegodowodemjestszeregartykułówpublikowanychprzezBer-
lioza,którynałamach„GazetteMusicaledeParis”dokonałobszernegorozbiorucałe-
godziełaijegoanalizy.Zob.H.Berlioz,„GuillaumeTell”deRossini,w:idem,Lacritique
musicale1823-1863,vol.I(1823-1834),Paryż1996,s.401-404,413-424,429-433.
SamBerliozjednakopisujedobitnieowąniewygodnąitrudnądlaRossiniegosytuację,
wktórejsukcesartystycznydziełanieposzedłwparzezsukcesemkomercyjnym,finan-
sowym.Etpourtantonestforcéd’avouerqu’iln’apaspujoindreàcetleglorie,celuidetous
lessuccèsauquellesdirecteurs,souventmêmelesauteurs,sontplussensibles,jeveuxdirele
succèspopulaire,lesuccèsd’argent.Lepeupledesdilettantiesthostileà«GuillaumeTell»qu’il
trouvefroidetennuyeux.Ibidem,s.401.WyrażonywdalszychanalizachTellazachwyt
tegoromantycznegokompozytoradladokonaniawłoskiegokolegiwnajlepszysposób
ukazujereakcjębardziejwykształconejiwrażliwejmuzycznieczęścipubliczności.
~28~
