Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Zapukanododrzwi.Poszedłemotworzyć.Zaprogiemstałstolarz.Uśmiechnąłemsię
doniegoiwyciągnąłemrękęnapowitanie.Cofnąłsię.
–Tylkonieprzezpróg–powiedział–bobędziejakieśnieszczęście.
–Tak,mapanrację–zgodziłemsię.–Nieszczęściazawszechodząkupą,nigdyw
pojedynkę.
Wpuściłemgodopokoju.Stolarzzałożyłręcedotyłu,stanąłnapalcachizaczął
kołysaćswojecielskotowjedną,towdrugąstronę.
–Czymmogęsłużyć?
Wyciągnąłzkieszeniumowę.
–Tak,rozumiem,alepanwidzi…
–Cowidzę?–wybałuszyłnamnieoczy.
Wmilczeniuwskazałemrękąnachorego.
–Żyjejeszcze–powiedziałemzakłopotany.–Proszę,niechpanprzyjdziejutro,może
dojutraułożysięwszystkoszczęśliwieidostaniepanresztępieniędzy.
–Dobrze–zgodziłsięstolarz.–Przyjdęjeszczejutro.Byłemtujużczteryrazyiza
każdymrazemodchodzęzniczym.Jeślijutroniebędziepowszystkim–zagroziłstolarz–i
niewypłacimipanpieniędzy,toprzyjdęzchłopakamiizabiorętrumnę.O…itylepanna
tymwygra.
29
