Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
6
PobytwTebachokazałsiędlaEdypabardzoprzyjemny,przede
wszystkimdlatego,żewielumieszkańcówokazywałomuwdzięcz-
nośćzazgładzenieSfinksa,którybyłpostrachemdlawszystkich.Nie-
malcodzienniezapraszanogonaucztywydawanespecjalnienajego
cześć.Zawarłtakżewielenowychznajomości,przedewszystkimzTe-
bańczykami,którzy,podobniejakon,otrzymaliprawodowyżywie-
nianakosztpaństwawprytanejonie.
PorazpierwszyzobaczyłkrólowąJokastęwczasieucztywpałacu
królewskim,dokądzaproszonogodopieropodwóchtygodniachod
przybyciadoTeb.WpałacupanowałażałobapośmiercikrólaLajosa
iuczta,wktórejuczestniczyłotylkokilkaosóbznajbliższegootocze-
niakrólowej,byłabardzoskromnainiedługotrwała.
Królowa,mimożałobnychszat,niewydawałasiękobietązałama-
nąstratąmężaiswoimprzedwczesnymwdowieństwem.Zbliżałasię
jużdoczterdziestegorokużycia,alewyglądałanamłodsząconaj-
mniejokilkalat.Zachowałaszczupłą,młodzieńcząfiguręiokoloną
wspaniałymizłocistymiwłosaminieskazitelniepięknątwarz,wktórej
trudnobyłobyodkryćchoćbyjednązmarszczkęznamionującąsta-
rzeniesię.NiezwykłaurodaJokastywywarłasilnewrażenienaEdy-
pie,któryoddawnaodczuwałwyraźnypociągdokobietniecostar-
szychodsiebie.AlepodziwiającurodęJokasty,niemógłprzypuścić,
żedzieliichtakznacznaróżnicawieku,ażprzeszłopiętnaścielat.
Ucztaupływaławpoważnymnastroju,mimożeKreon,który
podjąłsięrolisympozjarchy,starałsięodwrócićuwagęuczestników
odtragicznejśmiercikrólaLajosaiskierowaćkuczynowiEdypa,
któryuwolniłTebyodpotwornegoSfinksa.
—Mówiono,żepodobnoSfinks,zanimrzucałsięnaswojeofiary
ijemordował,zadawałimtęsamązagadkę,którejniktniepotrafił
rozwiązać—powiedziaławpewnejchwiliJokasta,zwracającsiędo
Edypa.—Czytobietakżedałtęsamązagadkę?
—Nie,Jokasto,namójwidokogarnęłogośmiertelneprzeraże-
nie,wybełkotałkilkabezsensownychzdańizanimzdołałemwyciąg-
nąćmiecz,rzuciłsięzeskały,ponoszącśmierć.
16
