Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Opowieścipielgrzyma
stanowiąfascynującąiinspirującą
lekturę,alemówiątakżeoinnychlekturachważnychdla
życiaduchowego.Telekturystanowiądrogowskazy
wposzukiwaniunieustannejmodlitwy,atakżestały
duchowypokarmpielgrzyma.Onsamwyznaje,żegdy
jegomo​dli​twasłab​nie,się​gapopo​ży​tecz​nąlek​tu​rę.
NajważniejszajestBiblia.Pojawiasięoddrugiego
zdaniatekstu.Wędrowiecniemaniczesobąoprócz
torbysucharównaplecachiświętejBibliizapazuchą
(I,1).NaBibliiuczyłsiępoznawaćlitery
wdzieciństwie.Późniejczytałdziadkowi,gdyten
straciłwzrok,orazchorejżonie.Zanimjeszczestałsię
pielgrzymem,czytałcodziennie,takżeprzedsnem,
leżałaonaujegowezgłowia,dziękitemumógłocalić,
gdypożarogarnąłnocącałydom(III,29).Podczas
wędrówki,gdypokradzieżyodzyskałją,przyciskał
mocnodopiersijaknajwiększyskarb,płakałzradości,
a„sercesłodkobiłozzachwytu”(II,14).Czytałczęsto,
przezcałeżycie.Spotykałteżinneosobyczytające
regularnie,np.wojskowy,którydoświadczyłjejmocy,
czy​tałco​dzien​niejed​nązEwan​ge​lii(II,14).
Drugąstałąlekturęstanowiła
Fi​lo​ka​lia
,czyliwybór
najważniejszychpismascetycznych,powstałych
naprzestrzenitysiącalat(IV–XVw.)stworzony
naAthosieiwydanyw1782roku.Pielgrzymczytał
wtłumaczeniusłowiańskim.Przekładten,czyli
Do​bro​tu​lu​bi​je
,dokonanypodkierownictwemśw.
PaisjuszaWieliczkowskiegopodczasjegopobytu
wMołdawii,zyskałwRosjiwielkąpopularność.
Odpierwszejedycji(1793)doczasówpowstania
Opo​wie​ści
byłwydawanyprzynajmniejsześćrazy16.Z
księgązapoznałwędrowcastarzec,nauczyłgo,żejest
onarozwinięciemiodzwierciedleniemBiblii(I,6),nakazał
muteżczytaćwokreślonejkolejności,zwracając
uwagęprzedewszystkichnaautorówpiszących
opraktycemodlitwyserca(II,18).
Opo​wie​ści
swoistymprzewodnikiemwkorzystaniuztegodzieła,
wskazująnajegoogromnąwartośćistanowiąklucz
dojegolek​tu​ry.