Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wpierwszychsamodzielnychdecyzjachmłodegoWaltera-
uczęszczadoszkółkatolickich,próbujedziennikarstwa,pra-
cujewdrukarniiwreszcie-1września1935rokuwstępuje
dozakonujezuitów.Wydajesię,żetrudnootrafniejszywy-
bór,gdypragniesięłączyćzaciekawienieczłowiekieminaukę.
TowarzystwoJezusowelegitymującesiętradycjąkształcenia,
zawszeuznająceznaczenienauki,wUSAdodatkowodyspono-
wałowielomaszkołamiorazuniwersytetami,jakchoćbySaint
LouisUniversity,wktórymOngzaczynałswąnaukowądrogę
pracąmagisterską(1941)pisanąpodkierownictwemMarshalla
McLuhana.Wyświęconyw1946rokumłodyjezuitabyłpo-
czątkowowykładowcąetykiiteologiimoralnejwRockhurst
College.
Kolejnaważna,amożeprzełomowadatawnaukowym
życiorysieprzyszłegoautoraOralnościipiśmiennościtorok
1949.WówczasOngzostałprzyjętynaanglistycznestudiadok-
toranckiewHarvardzie.Wiosną1950roku,jakostypendysta
Guggenheima,wyjechałdoEuropy.Powstaławefekciestu-
diówistypendiumpracadoktorskaliczyłaponad1700stron.
ZostałaopublikowanaprzezHarvardUniversityPresswdwu
tomach:Ramus,MethodandtheDecayofDialogueorazRa-
musandTalonlnventory.Anegdotaztegoczasuutrzymuje,że
uczenisłynnegoHarvardu,niemogącuporaćsięzmeandra-
mimyśliramistycznej,wezwalinapomocchińskiegomędrca.
Byłatoaluzjaidobudzącejpodziwerudycji,idonazwiska
Onga.Mimonchińskiego”brzmienia,Ongtorzadkiewpraw-
dzie,leczautentycznieangielskienazwisko.Paryskietappo-
bytuwEuropiestałsięokazjądopoznaniaosobyipismojca
Pierre’aTeilhardadeChardin.
PopowrociedoHarvardupodkoniec1953rokuorazpo
przedstawieniudysertacjilatem1954Ongpodjąłzajęciana
anglistyceSaintLouisUniversity(SLU).Profesoremanglistyki
tegouniwersytetuzostałwroku1959,aw1970-dodatkowo
profesoremnaukhumanistycznychnapsychiatrii(Humanities
inPsychiatry)wAkademiiMedycznejtegożuniwersytetu.
Jakovisitingscholarwykładałwamerykańskichikanadyj-
skichośrodkachnaukowych,takichjakWesleyanUniversity,
IndianaUniversity,UniversityofCaliforniaSantaBarbara,Cor-
18
