Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
36
Rozdział1.Współczesnetrendywzarządzaniuorganizacjamipublicznymi…
racjonalnościąmenedżerskąaracjonalnościąprawno-administracyjną,codopro-
wadziłodopojawieniasiędwóchantagonizmów:kultuwydajnościizgodności
zzasadamiiprocedurami.A.Frączkiewicz-Wronkastwierdza,żeadministrowanie
Hzdyskredytowanozarównowsferzeteorii,jakipraktyki”70,odrzuconoklasyczne
rozumieniepojęciabiurokracja,obowiązekpaństwowegointerwencjonizmu,zasadę
polityczno-administracyjnejdychotomii,utożsamianieinteresujednostkizinteresem
publicznym,przekonanieoodtwórczymcharakterzezadańrealizowanychprzezorga-
nizacjepubliczneorazzanegowanoschematycznedziałaniawzorowanenapodejściu
F.W.Taylora.JaktrafniezauważyliS.SudołiB.Kożuch,ujmowaniezarządzaniaorga-
nizacjamipublicznymiwkontekścienaukioadministracjiiprawaadministracyjnego
Hjestjużniewystarczająceorazżekoniecznejestobjęcierefleksjąteoretycznąjednost-
kisektorapublicznegowszystkichszczebliprzeznaukiozarządzaniu”71.W.Kieżun
uznaje,żeHadministracjaobejmujeswoimzakresemrealizacjęusługzdefiniowanych
przezróżnegotypuinstrukcje,azarządzanie(ł)poleganasamodzielnymosiąga-
niuzałożonychcelówiosobistejodpowiedzialności(ł)zaichosiągnięciepoprzez
planowanie,organizowanie,motywowanieikontrolę(ł).Administracjapubliczna
koncentrujesięnawdrażaniuwżyciepolitycznychdyrektywiprocedurwproce-
sierealizacjizadańsłużbypublicznej.Zarządzanie(management)obejmujenietylko
tradycyjnąadministrację,aletakżezobowiązujeorganizacjędoosiągnięciamaksy-
malnejsprawności(efficiency)przyrealizacjizałożonychstrategicznychcelów,przy
pełnejindywidualnejodpowiedzialnościpersoneluadministracyjnego”72.T.Bovaird
iE.Löfflerprzekonują,żezarządzanieorganizacjamipublicznymitodomenazarzą-
dzaniapublicznegoistanowipodejściezakładającewykorzystanieprzezinstytucje
publicznetechnikmenedżerskich,wywodzącychsięzsektoraprywatnego,wcelu
zwiększeniaefektywnościświadczeniausługpublicznych73.Tepostulatyakcentuje
równieżW.Kieżun,którystwierdza,żeHnowoczesnymodelzarządzaniapublicznego
wyraźnienawiązujedonowychmodeliwspółczesnychteoriiorganizacjiizarządza-
nia,afirmujerównieżintelektualnycharakterpracywadministracjipublicznejwy-
magającyinteligentnejprzedsiębiorczościfunkcjonariusza,nawetnawykonawczym
operacyjnymstanowisku.Eliminujebowiemtradycyjnieupowszechnionąpostawę
urzędnika,któraniejednokrotniejestźródłemmojejirytacji:takijestprzepis,aże
jestbzdurny,toniemojasprawa”74.
70A.Frączkiewicz-Wronka,Zarządzaniepublicznewteoriiipraktyceochronyzdrowia,Wolters
Kluwer,Warszawa2009.
71S.Sudoł,B.Kożuch,Rozszerzyćnaukiozarządzaniuozarządzaniepublicznejakoichsubdyscyplinę
(w:)S.Lachiewicz,B.Nogalski,Osiągnięciaiperspektywynaukozarządzaniu,WoltersKluwer,Warszawa
2010,s.399.
72W.Kieżun,Strukturyikierunkizarządzaniapaństwem(w:)W.Kieżun,J.Kubin(red.),Dobre
państwo,Warszawa2004,s.38-39.
73T.Bovaird,E.Löffler,E.,Emergingtrendsinpublicmanagementandgovernance,BristolBusiness
School,HTeachingandResearchReview”,2001,5,Winter,s.1-9.
74W.Kieżun,Osprawnąadministracjępubliczną,2005,https://witoldkiezun.com/docs/iuset-
-lex_012005.html(datadostępu:1.07.2017).
