Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
mądrzejszy;itakjużnadzwyczajmiłozjegostrony,żeprzyjaźnisię
zosłem.KiedyŁamigłówekpróbowałwyrazićswojezdanienajakiś
temat,Krętaczzawszemuprzerywał:„Posłuchaj,Łamigłówku,wiem
lepiejodciebie,cotrzebazrobić.Wieszprzecież,żeniejesteśmądry”.
Aosiołodpowiadał:„Tak,tak,Krętaczu,maszświętąrację.Niejestem
zbytmądry”.Potemwzdychałirobiłto,comuszympanspowiedział.
Pewnegowiosennegorankaprzechadzalisięobajnadbrzegiem
Kotła.Kotłemnazywanowielkistawpołożonyustópgórna
zachodnichkresachNarnii.Zgór,zhukiempodobnymdonigdynie
przemijającegogrzmotuburzy,spadałdoKotłaWielkiWodospad,
azdrugiejstronywypływałaWielkaRzekabiegnącaprzezcałą
Narnię.Wodospadsprawiał,żewodawKotlewciążwirowała,pieniła
sięibulgotała,jakbyjąktośgotował,istądwłaśniepochodziłajego
nazwa.Anajbardziejwodakipiaławczesnąwiosną,gdywdalekich
górachpozaNarnią,naZachodnimOdludziu,tamgdzierzekabierze
swójpoczątek,topniałyśniegi.
KiedytakprzyglądalisięwściekłymigraszkomwodywKotle,
Krętaczwskazałnacościemnym,nieowłosionympalcem
ipowiedział:
–Patrz!Cotojest?
–Cojestco?–zapytałŁamigłówek.
–Tocośżółtego,cowłaśniespadłozwodospadu.O!Znowusię
pokazało.Unosisięnapowierzchniwody.Musimyzobaczyć,coto
jest.
–Musimy?–zapytałŁamigłówek.
–Ależoczywiście–odrzekłKrętacz.–Tomożebyćcośbardzo
pożytecznego.Bądździelnymosłem,Łamigłówku,wskoczdoKotła
iwyłówto,żebyśmymoglizobaczyć,cotojest.
–WskoczyćdoKotła?–zapytałosioł,strzygącdługimiuszami.
–Amożeznaszjakiśinnysposób,abytowyciągnąć?–zdziwiłsię
szympans.
