Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Powiemcicoś.Dobrzebybyło,gdybyśpobiegłżwawymtruchtem
wdółrzeki,doTargobrodu,izobaczył,czyniemajątampomarańczy
lubbananów.
–Jestemtakizmęczony,Krętaczu–poskarżyłsięosioł.
–Tak,alejesteśteżprzemoczonyiprzemarznięty.Musiszsię
rozgrzać.Ostrytruchtdobrzecizrobi.Aprócztegodzisiaj
wTargobrodziejestjarmark.
NoioczywiścieŁamigłówekposzedł.GdytylkoKrętaczzostałsam,
ruszyłpowłócząckończynami–czasemnadwu,aczasemnaczterech
nogach–doswojegodrzewa.Skaczączgałęzinagałąź,aprzytym
robiącminyiskrzecząccośdosiebie,dotarłdoswegodomku.
Wśliznąłsiędośrodkaiznalazłigłę,niciiwielkienożyce,byłbowiem
mądrymszympansemikarłynauczyłygoszycia.Wziąłdoustkłębek
nici(grubych,bardziejprzypominającychsznurek),takżepoliczki
wydęłymusię,jakbyssałogromnycukierektoffi.Igłęwetknąłmiędzy
wargi,anożycechwyciłlewąręką.Potemzszedłzdrzewaipowłócząc
nogami,pobiegłdolwiejskóry.Ukucnąłprzyniejiodrazuzabrałsię
doroboty.
Szybkozorientowałsię,żecałaskórajestdlaŁamigłówkazadługa,
natomiastszyja–zakrótka.Wyciąłwięcsporykawałskóryiuszył
zniejwysokikołnierznadługąszyjęosła.Potemodciąłłebiwstawił
kołnierzpomiędzyłebiramiona.Poobustronachrozcięciaskóry
umocowałsznurek,takbyjąmożnabyłozwiązywaćnapiersiach
ibrzuchu.Zakażdymrazem,gdyprzelatywałjakiśptak,Krętacz
przestawałszyćispoglądałniespokojniewgórę,ponieważniechciał,
byktokolwiekwidział,corobi.Ależadenzdostrzeżonychptakównie
należałdomówiącychptaków,więcszympansniemusiałsięlękać.
Łamigłówekwróciłpóźnympopołudniem.Niebiegłtruchtem,lecz–
zwyczajemosłów–człapałspokojniebrzegiemrzeki.
–Niebyłożadnychpomarańczy–powiedział–aniżadnych
bananów.Jestemokropniezmęczony.–Ipołożyłsię.
