Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ROZDZIAŁ1
NadKotłem
D
ALEKONAZACHODZIE,zaLatarnianymPustkowiem,opodal
WielkiegoWodospadu,żyłuschyłkudziejówNarniipewien
szympans.Byłtakstary,żeniktjużniepamiętał,kiedyporaz
pierwszypojawiłsięwtychokolicach.Trudnowyobrazićsobiemałpę
sprytniejszą,brzydsząibardziejpomarszczoną.Mieszkał
wdrewnianym,wymoszczonymliśćmidomku,zawieszonym
wrozwidleniuwielkiegodrzewa.NazywanogoKrętaczem.
Wtejczęścipuszczyrzadkospotykasięmówiącezwierzęta,ludzi
czykarły,leczKrętaczmiałsąsiadaiprzyjaciela–osłazwanego
Łamigłówkiem.Wkażdymrazieobajutrzymywali,żesąprzyjaciółmi,
choćwielewskazywałoraczejnato,iżŁamigłówekwcaleniejest
przyjacielemKrętacza,tylkojegosługą.Toosiołwykonywałkażdą
cięższąpracę.Kiedyszlirazemnadrzekę,Krętacznapełniałwodą
wielkieskórzanebukłaki,aletoŁamigłówekdźwigałjezpowrotem.
Kiedypotrzebowaliczegośzmiasta,toŁamigłówekwędrowałwdół
rzekizpustymikoszaminagrzbiecieiwracałzkoszamipełnymi
iciężkimi.NatomiastKrętaczzjadałwszystkienajlepszesmakołyki,co
uzasadniałwtensposób:„Jakdobrzewiesz,Łamigłówku,niemogę
jeśćtrawyiostujakty,więcchybarozumiesz,żemuszętosobie
czymśwynagrodzić”.Aosiołzawszeodpowiadał:„Ależoczywiście,
Krętaczu,oczywiście.Doskonaletorozumiem”.Łamigłóweknigdysię
nieżalił,ponieważwiedział,żeKrętaczjestodniegoowiele
