Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Pomogładzieckuzejśćizaprowadziłajedotoalety.
–Spróbujzrobićkupkę,jawtymczasiezaparzę
cirumianku–oświadczyła.
Przeszładosalonupołączonegozkuchniąiwstawiła
wodę.Zżalemzamknęłaksiążkę,aresztkęwina
zkieliszkawylaładozlewu.Tenwieczórzamiast
wewłasnymłóżkunajpewniejspędzi,czuwającprzyłóżku
synka,żebygoobserwować.Obytoniebyłonic
poważnego–pomyślała,boznowuprzeleciwizyta
ulogopedy,naktórąusiłowałaumówićbliźniakijuż
odmiesięcy.
Czekając,ażzagotujesięwoda,sięgnęłapoleżącą
nastolikukomórkęiwybrałanumermęża.
–Gdziejesteś?–warknęławściekłymgłosem,kiedy
odebrał.
–Mamo!Wyśła!–Złazienkidobiegłjąradosnygłos
syna.–Kupkawyśła,juśnieboli.
–Jużwracam.Stałosięcoś?–spytałGrzegorz.
–Gówno–syknęłaPatrycjaisięrozłączyła.
Niebyłazsiebiedumna.Nielubiłasięwtakim
wydaniu.Aleniepotrafiłasięczasemopanować,żebynie
warknąćlubniewyrzucićzsiebiejakiejśzłośliwości.
Frustracjacorazczęściejdawałaosobieznać,aGrzegorz
byłosobą,naktórejnajprościejbyłotorozładować.
Możedlategocorazpóźniejwraca?–zastanowiłasię
Patrycja,idącdołazienkiposynka,apotemprowadząc
godołóżka.
Aletoprzecieżbłędnekoło–pomyślałazesmutkiem.
Oncorazpóźniejwraca,ajasiędenerwuję,żejestem
sama.Imbardziejsiędenerwujęiwyrzucamzsiebie
gniew,tymonmawiększąpotrzebęizolacjiiodsuwania
sięodemnie.
