Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
niema–niewzięłosięznikąd.Tata,skądinądsłusznie,
uważał,żeregularnaaktywnośćfizycznauczycharakteru.
Wmoimprzypadkutencharakterzostałwykuty.Nigdy
nieodpuszczałam,wstawałamzkolanponajwiększych
porażkachiparłamdoprzodu.Samaniewiem,jak
przeszłabymprzeztęsporączęśćżycia,którajużzamną,
gdybynietecechy,którewpojonomiwdzieciństwie.
Chęćzaimponowaniatacie–aleimamie–łączyłasię
zpresją.Dodziśpamiętam,żenielubiłam,gdy
przyjeżdżalinazawody,wktórychstartowałam
–zróżnychpowodów,nietylkodlatego,żezawszelką
cenęchciałamsiędonichuśmiechnąćznajwyższego
stopniapodium.Czasem,zamiastskoncentrowaćsię
nastarcie,zastanawiałamsię,czymajądobremiejsca
natrybunach,czyjestimwygodnie,czyzaparkowali
bliskosamochód,czySzymekniejestgłodny…
Zperspektywyczasujestemimbardzowdzięczna
zawielerzeczy,takżezato,żezrozumieli,żeich
obecnośćnazawodachjestdlamnieobciążeniem.
Ostatniraztowarzyszyliminabaseniew2001roku,gdy
robiłamkwalifikacjęnamistrzostwaświatawFukuoce.
Nieudałomisięjejwywalczyćnastoidwieściemetrów
motylkiem–cooznaczało,żezałapałamsięjedynie
doudziałuwuniwersjadzie–czekałmniejednakjeszcze
startnastometrówkraulem.Powiedziałam,
żenauniwersjadęsięniewybieram,bonadalzamierzam
zrobićkwalifikację.Niktwtoniewierzył,wszyscy
powtarzali,żeniemamszans.Ajasięzawzięłam
izrobiłam.Pamiętam,jakieemocjetargałytatą.
Dopłynęłamdościany,spojrzałamnatablicęwyników,
apotemnatatę.AonwstałiwykonałgestKozakiewicza.
Brakowałomiczasami,żebytatapowiedział,żejest
dumny.Łączynasskomplikowanarelacja,alewiem,
żenigdyniechciałźle.Niepowiemonimzłegosłowa,
choćdziśpatrzęnajegometodyzinnejperspektywy.Nie
wiem,czyswojedziecibędęmotywowaćdopracywten
samsposób,toznaczypowtarzaćim,żemuszązrobić
danąrzeczlepiej,pracowaćwięcejiciężej.Zdrugiej
