Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
IRecenzja
I
Recenzja
Wewtorek15września1992r.zadzwoniłdomniemójagentliterackiTheron
Raines,człowiekświatły,urodzonywArkansas,absolwentColumbiaCollege
iOksfordu.Raineszawszemówirzeczowoijasno.Oznajmił,żewnajbliższą
sobotęw„NewYorkTimesie”ukażesięrecenzjamojejnajnowszejksiążki.
Podziękowałemmuzatelefon,starającsięprzytymbrzmiećswobodnie,jakbym
chciałdaćdozrozumienia,żewmoimwiekutakiewieściniewywołująjużeuforii.
Niemniejbyłemzadowolony.Niemiałemjużwrogówzawodowych,którzy
chcielibyrozerwaćmnienastrzępynałamachgazet.Mogłemwięcśmiało
oczekiwaćnatęrecenzję,iniemiałemnajmniejszychpowodówdoobaw.Theron
Rainesdodałjednak:„Niespodobacisięostatniezdaniewtejrecenzji”.
Tegowieczorużonaprzyniosłamikopiedwóchrecenzji,któreprzysłałdojej
biuramójwydawcazfirmyHarper-CollinsAaronAsher.Jednąznichbyła
recenzjaz„NewYorkTimesa”.Szybkoprzeczytałemobieipostanowiłemodłożyć
jenabok,ponieważbyłaunaszwizytącórkainiechciałemmarnowaćwspólnie
spędzanegoczasu.WniedzielęwyjeżdżałemdoBostonu,gdziezaczynałem
tourneepromująceksiążkę,córkazaśwracaładoJerozolimy.AaronAsherbył
jednakzaniepokojony.Zadzwoniłdomniewczwartekizapytał,czynależy
odpowiedziećnaobierecenzje,szczególnienatęz„Timesa”.Mojapierwsza
odpowiedźbyłaprzecząca,ponieważzawierałyoneskomplikowanewywody,
zktóryminiezamierzałempolemizować.Odparł,żew„NewYorkTimesie”
zarzuconomibrakwarsztatunaukowego.Toprawda–odpowiedziałem
–wpewnymsensieuznano,żemojebadaniapozostawiająwieledożyczenia,ale
mimotoniechciałemodpowiadaćnapiśmie.
Recenzenta„NewYorkTimesa”znałemosobiście.Zaprosiłmniekiedyś,bym
wygłosiłwykładnajegouniwersytecie.Wypowiadałsięteżznajwyższym
uznaniemodrugimwydaniumojejobszernejksiążkiTheDestructionofthe
EuropeanJews1nałamachlondyńskiego„TimesLiterarySupplement”.Teraznie
tylkoodrzucałmojenowestudium,lecztakżezrewidowałswojepoglądynatemat
drugiegowydaniamojejmonografii.Wswojejrecenzjidokonałprzegląducałego
mojegożycia,poczynającodpierwszegowydaniaDestruction,któreukazałosię
ponadtrzydzieścilatwcześniej.Chwaliłtamtowydanie,pytającdobitnie:„Cosię
robipoukończeniutakiegodzieła?”.Wyjaśniał,żedoemeryturywykładałem
naukipolitycznenaUniwersytecieVermont;wywierałemwpływnamłodsze
pokoleniejakomentoriprzewodnik.Gdyw1985r.ukazałosiędrugiewydanie
Destruction,recenzencichwalilimoje„pierwszedzieło”,aleniektórzybyli
