Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
mitycznyprzekaznajzupełniejserio,możemymówićjuż
nietylkooantropomorfizacji,leczwręczdeifikacji
królestwazwierzęcego.Tworzyonozpewnością
pełnoprawnyświat,któregoregułyizwyczajemuszą
respektowaćmieszkańcyinnychświatów,innych
królestw,innychrajów.Przekroczeniegranicyoznacza
unicestwienieidlategolosniedźwiedzia,przybysza
zleśnejarkadii,którywtargnąłniespodziewaniedoinnego
świata,wydajesięprzesądzony.
Cowiemyoowymniedźwiedziu?Właściwieniewiele,
alepoetachybażartuje,przypisującmuskłonność
doowsa;nawetsugestia,podjąłonwyprawę
doodległejpasieki,brzmiproblematycznie.Anirazu
Mickiewiczniedopuszczanatomiastmożliwości,
żeniedźwiedźpoprostusięzabłąkał,zmyliłdrogę,
podążyłniewłaściwąścieżką.Grakonieczności
iprzypadkutoczysięzgodniezustalonymigdzieśindziej
wyrokami.Bomożeniedźwiedźmusizginąć,żebyAsesor
nieuzyskałprzewaginadRejentem,byksiądzRobak
błysnąłsztukąstrzelecką,aGerwazynabrałpewnych
podejrzeńcodotożsamościmnicha.Amożeceljest
zupełnieinny,naprzykładtaki:
Iszłamuzykacorazszersza,corazdalsza,
Corazciszszaicorazczystsza,doskonalsza,
znikłagdzieśdaleko,gdzieśnaniebiosprogu!
(IV698–700)
Awięcwgruncierzeczynieważne,czytograjeszcze
Wojski,czymożetylkoodpowiadamuecho,bochodzi
całyczasotosamo:o„przestwór”,którynam
towarzyszy.Inietylkowzrokodrywanasodziemi,ale
takżesztuka,muzyka,któradocieradonieba33.Rilke
wiedział,żetojedenzesposobów,którymiposługująsię
ludziewzywającyaniołówidalekiegoBoga.Tozresztą
zaledwiesygnały,niejasnajeszczezapowiedźspotkania.
Zanimskończone,czylibytludzkiwswoimograniczeniu,
doświadczynieskończonego,czyliBoga,aniołów,
wiecznościalbonieśmiertelności,rozpoznaćmusiwłaśnie
bezmiarswojejskończoności,ustalićiokreślićprzypisane