Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
PARTYCYPACJAZAWODOWAFUNKCJONARIUSZY-KOBIETWSŁUŻBIEWIĘZIENNEJ
nościzwięźniami,styluzarządzaniawdanejjednostceorganizacyjnej,orga-
nizacjipracyipanującychstosunkówmiędzyludzkich.Mimotakichzagrożeń
większośćbadanychtwierdziła,żeodczuwasatysfakcjęzwykonywanejpracy
zarobkowej.Zauważająjednak,żewynagrodzeniekadrypielęgniarskiejjest
zbytniskiewstosunkudowymaganychkwalifikacjiiistniejącychobciążeńwy-
nikającychzespecyfikiichpracy.Nadto,personelpielęgniarskiwhierarchii
służbowejnieznajdujesięanimaterialnie,aniprestiżowonaadekwatnejdo
swejrolipozycji.Wnioskiautorówbadańograniczająsięjedyniedorozwiązań
organizacyjnychwwięziennejsłużbiezdrowia.
S.Pich11zaprezentowałprzeprowadzonew2008r.badania,którychce-
lembyłosprawdzenie,czyzawódfunkcjonariuszkiSłużbyWięziennej,wy-
konywanywśrodowiskuwięźniówmężczyzn,wpływałnaprzejawianeprzez
niecechykobiecościpoprzezuzyskanieodpowiedzinapytania:jakpraca
wwięzieniuwpływanapoczuciekobiecościwżyciuprywatnymizawodo-
wym;jakiwpływmastażsłużbywwięzieniunapoczuciekobiecościoraz
czyfunkcjonariuszkipracującewśrodowiskuwięźniówmężczyznstymulują
ichpozytywnezachowania.Badaniaprzeprowadzonona75respondentach,
zczego30osóbtofunkcjonariuszki-pielęgniarkiwięziennejsłużbyzdrowia,
zaś45osóbtofunkcjonariuszemężczyźnizatrudnieniwdziałachochronyna
stanowiskachstrażniczych.Obiegrupyokreśliłycechykobiecościanastępnie
uszeregowałyje.Najwyższąpozycjęmiałatuuroda,naktórąwskazałyobie
grupy(77,0%mężczyzn–60,0%kobiet);sposóbporuszaniasię(odpowiednio
57,8%i43,3%);ubiórpodkreślającyindywidualnośćpłci(55,6%i43,3%);czu-
łość(40,0%i40,0%);wdzięk(37,8%i40,0%);ciepło(24,4%i33,3%);otwartość
(22,0%i16,7%);sposóbwysławianiasię(20,0%i46,7%).Badanipotwierdzili,że
obecnośćkobietwpływanałagodzenieobyczajówiagresywnychzachowań
wwięzieniu(66,7%mężczyzni86,7%kobiet).Zniewłaściwymizachowaniami
więźniówmiałojednakstyczność83,3%badanychkobiet(76,7%ankieto-
wanychpielęgniarekspotkałosięzsytuacją,wktórejwięzieńbezpośrednio
zwracałsiędoniejwulgarnieiprezentowałniewłaściwąpostawę),jednaktyl-
ko26,7%znichdeklarowałoodczuwaniewtedystrachu.Przeżycia,jakich
wówczasnajczęściejdoznawałyokreśliłyjakouczuciestrachuiponiżenia;
uczuciazłościnawięźnia;złośćnaprzełożonych;rozczarowaniesłużbą,brak
zrozumieniazestronywychowawcówiprzełożonychpopoinformowaniuich
ozajściu.Ankietowanepielęgniarkinajczęściejubierałysięwspodnie(86,7%);
preferowałybluzkibezdekoltu(76,7%),w20,0%przypadkówwskazałygolf,
w13,3%spódnicęitylkow3,3%bluzkęzdekoltemorazsukienkę.Niepo-
kojącejestto,aż56,7%ankietowanychzaznaczyło,iżwdniwolneodpracy
ubierająsięwtakimsamymstylujakwtrakciewykonywaniaswoichobowiąz-
kówwpracy.Swójstylubieraniatłumaczyłytym,żeidącdopracy,starałysię
takdobraćubiór,abynieprowokowaćnimwięźniów.76,7%badanychkobiet
11S.Pich,Kobiecośćfunkcjonariuszeksłużbywięziennejpracującychwbezpośrednimkontakcie
zosadzonymi.Ujęciesocjologiczne,[w:]GrupydyspozycyjnewobliczuWielkiejZmiany.Kulturowe
ispołeczneaspektyfunkcjonowaniawświetleprocesówintegracyjnych,(red.)J.Maciejewski,M.Bo-
dziany,K.Dojwa,WydawnictwoUniwersytetuWrocławskiego,Wrocław2010,s.657in.
26
