Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
6.Czasownik
45
zbytów”(
ὁti06VtῶVὄVtωV
)iżeprzykładowomożnabyt,który
jestobecnienazywanyczłowiekiem,nazwaćkoniem,aten,który
jestnazywanykoniem,nazwaćczłowiekiem
71
.
Tawypowiedźnietylkopokazujezwiązeknazwzbytami,ale
wskazujeteżnafakt,żegdywramachgreckiejrefleksjinadję-
zykiemmówisię,żenazwajestnazwąrzeczylubbytu,tozwykle
mowajestnieoindywiduach,aopowszechnikach(por.również
niżej,Wstęp,sekcja8).WdalszychpartiachdialoguSokrates,
przedstawiającswojąkoncepcjęnazwy,standardowoposługuje
sięterminempragma.Początkowonazwajestzdefiniowana
jakonarzędzie,zapomocąktóregonauczamysiebienawzajem
oraznosądzamy,jaksięmająrzeczy”(
tὰπpάγuotoδioKp{V0ugV
ᾗἔχgi
),dalejzaśokreślasięjąjakonarzędzie,zapomocąktórego
ludziewskazująlubujawniająsobienawzajemrzeczy(
δnλ06V
ἀλλήλ0igtὰπpάγuoto
)
72
.Wedługostatecznejformułypodanej
przezSokratesanazwajestszczególnegorodzajunujawnieniem
rzeczy”(
gἶVoitὸὄV0uoδήλωuot06πpάγuot0g
)
73
.Trzebatu
podkreślićzamiennośćobuokreśleń,mianowiciepragmaitoon,
cowidaćdodatkowozfaktu,żewniektórychpassusachwy-
stępująonenaprzemiennie
74
.
6.CZASOWNIK(RHĒMA)
Drugimtypempodstawowegowyrażeniajęzykowegojest
uArystotelesa
ῥῆuo
,którewniniejszymprzekładzieoddajemy
jakonczasownik”.Etymologicznieterminrhēmapowiązanyjest
zczasownikiemnmówić”,którywwiększościczasówniewy-
stępujewformachosobowych,alektóregośladysąwidoczne
m.in.wtakichformachjak
ἐppή0nV
(nzostałopowiedziane”)lub
71Por.Crat.385a6–10.
72Por.Crat.383a4–5.
73Por.Crat.383a4–5.
74Zamiennośćtoonipragmawroliokreśleniaprzedmiotu,doktó-
regoodnosząsięnazwy,widocznajestzwłaszczawCrat.416c1–8oraz
w422d1–e5.
