Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Kiedywdalekiejprzyszłościzaczniemisiękończyćokresinawet
zimąbędęsiępocićjakszczur,zewzględunakoniecznośćnoszenia
kilkuzapasowychbluzekwymieniętorebkęnaporządnątorbę.Wtedy
dopierosięnadźwigam,możenawetujędrnimisięciało,pytanie,czy
wówczasjeszczekogokolwiekbędzietointeresować.
Otowłaśnietajemnice,którympowinnosiępoświęcićosobny
serialtelewizyjny.Serialnaświetlającyzagwozdki,naktórepozornie
możnamachnąćręką.Aleczykażdyznasjestdyżurnymruchu
zlizakiemalbopolicjantemzdrogówkiudzielającymwskazówek
kierowcomwkorku?Niechtamcisobiemachają,awrazznimicała
resztagłupków,podczasgdyjawypełnięlukęnarynku,botak
pouczającyserialjeszczeunasniepowstał.Toodpoczątkudokońca
mójpomysł.Właśnienaniegowpadłamibędęulepszaćbezprzerwy,
obiecujęwam.Pozatymnadajęsiędopracyzespołowej,zobaczycie.
Ustawiająsiędomniecałekolejki,przynajmniejwniektóredni.
Właściwiewystarczyłobywysypaćzawartośćktórejśzszufladek
mojegobiurka,historieztelewizjirodemposypałybysięjakkoraliki.
Osobnahistoryjkazkażdegowytartego,zużytegoprzedmiociku,
azespinki,wktórejjużodpółtorarokutkwigarśćmoichwłosów,
nawetdwieczycztery,bowzapachuczłowiekakonserwujesiętyle
kłopotówizawirowań,żemożnajepokoleinawlekaćnanitkę,
wprzeciwnymrazieniebyłobyżadnejfrajdy.Mnierównieżkręcą
problemysercoweprzeróżnychserc,chociażichnieznam,
wymyślone,czyliniezbytpouczające,więcwłaściwiemogłabym
miećjewnosie.Leczmojadłońzprzejęciemmiętosidrugądłoń
właśniepodczasoglądaniadigihistoryjki,którąwypożyczam,lub
wręczkupuję,chociażrzadkokiedysięgamponiąporazdrugi.Słodko
sięponichśpi.Jaknałódce,którąpłynę,pokonującbeztrwogi
wszelkiebystrzyny,noaranoznówbudzęsięwpokojupełnym
plastiku,zktóregozresztąmaprawobyćwyłącznieżółtyptaszek
zChin,alejakośsiętegonazbierało,jaktobywawgospodarstwach