Pleban z Wakefieldu

Oliver Smith

Uzyskaj dostęp

Zakup książkę

ISBN/ISSN:

978-83-7779-910-9

DOI:

Wydawnictwo:

Rok wydania:

2023

Liczba stron:

240

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Bibliografia:

Smith, Oliver. Pleban z Wakefieldu. Red. . : MG, 2023, 240 s. ISBN 978-83-7779-910-9

Bibliografia refWorks:

RT Book, Whole

SR Electronic(1)

A1 Smith, O.

T1 Pleban z Wakefieldu

PB MG

YR 2023

SN 978-83-7779-910-9

Bibliografia BibTex:

@Book{ 293092, author = "Smith, Oliver", editor = "", title = "Pleban z Wakefieldu", publisher = "MG", year = "2023", address = "", isbn = "978-83-7779-910-9" }

Bibliografia endNote:

TY - BOOK

AU - Smith, Oliver

ED -

TI - Pleban z Wakefieldu

PB - MG

CY -

PY - 2023

SN - 978-83-7779-910-9

ER -

Netografia (standard APA):

Smith, Oliver. Pleban z Wakefieldu [baza danych online] : MG, 2023 [dostęp: 07 07 2024]. Dostęp w Ibuk Libra: https://libra.ibuk.pl/reader/pleban-z-wakefieldu-oliver-smith-293092.

Angielska proza w wieku XVIII zakwitła z niespodziewaną bujnością. Wydaje się, jakby tajne siły, które kierowały pisarzy poprzedniej epoki w dziedzinę powieści, doj¬rzały teraz naprawdę i zaczęły wydawać owoce. Na krótkiej przestrzeni czasu ...

Więcej

ISBN/ISSN:

978-83-7779-910-9

DOI:

Wydawnictwo:

Rok wydania:

2023

Liczba stron:

240

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Strona tytułowa2
Spis treści3
Rozdział I. Opis rodziny z Wakefieldu, w której panuje familijne podobieństwo zarówno pod względem duchowym, jak fizycznym.5
Rozdział II. Niepowodzenia rodziny. Strata majątku zwiększa tylko dumę godnego człowieka.10
Rozdział III. Wędrówka. Pomyślne okoliczności życia są wynikiem naszych własnych zabiegów.15
Rozdział IV. Dowód, że nawet najskromniejszy byt może zapewnić wielkie szczęście, wypływające nie z dostatków, lecz z usposobienia.23
Rozdział V. Nowa i znakomita znajomość. To, na czym budujemy największe nadzieje, na ogół okazuje się najzgubniejszym.27
Rozdział VI. Szczęście wiejskiego domowego ogniska.31
Rozdział VII. Opisanie społecznych dowcipów. Najbardziej tępy umysł może się stać zabawnym na parę wieczorów.35
Rozdział VIII. Miłość, która nie zapowiada szczęsnego losu, a może go sprowadzić.41
Rozdział IX. Wprowadza dwie bardzo dystyngowane damy. Zdawać by się mogło, że wyborowy strój chodzi zawsze w parze z wytwornym wychowaniem.51
Rozdział X. Rodzina usiłuje dorównać możniejszym. Udręki ludzi ubogich, gdy chcą koniecznie żyć nad stan.55
Rozdział XI. Rodzina trwa wciąż w postanowieniu zadzierania głowy do góry.60
Rozdział XII. Los jakby się uwziął na rodzinę z Wakefieldu. Upokorzenia są częstokroć boleśniejsze niż prawdziwe nieszczęście.66
Rozdział XIII. Pan Burchell popada w niełaskę i uważany jest za wroga, miał bowiem śmiałość udzielić paru rad niepożądanych.72
Rozdział XIV. Nowe upokorzenia, czyli wykazanie, że pozorne klęski mogą być istotnym błogosławieństwem.76
Rozdział XV. Cała nikczemność pana Burchella wychodzi wreszcie na jaw. Głupota zbytniej mądrości.83
Rozdział XVI. Rodzina ucieka się do przebiegłości, ale trafia na jeszcze większą.89
Rozdział XVII. Mało która cnota potrafi się oprzeć miłej i długotrwałej pokusie.95
Rozdział XVIII. Poszukiwania ojca pragnącego naprowadzić utracone dziecię na drogę cnoty.105
Rozdział XIX. Opis osoby niezadowolonej z rządu i lękającej się utraty naszych swobód obywatelskich.110
Rozdział XX. Historia filozofa – włóczęgi, który w pogoni za nowością traci wewnętrzne zadowolenie.119
Rozdział XXI. Krótkotrwała przyjaźń pomiędzy występnymi. Zrywa się ona z chwilą, gdy wzajemne zadowolenie przestaje ich łączyć.135
Rozdział XXII. Gdzie miłość jest na dnie serca, tam wszelkie winy łatwo są odpuszczane.145
Rozdział XXIII. Tylko źli ludzie mogą być długo i zupełnie nieszczęśliwi.150
Rozdział XXIV. Nowe klęski.155
Rozdział XXV. Nie ma tak opłakanego położenia, w którym nie znalazłaby się jakaś pociecha.161
Rozdział XXVI. Reforma więzienna. Prawo, aby było doskonałe, powinno zarówno nagradzać, jak karać.166
Rozdział XXVII. Ten sam przedmiot w dalszym ciągu.172
Rozdział XXVIII. Szczęście i niedola są w życiu wytworem raczej roztropności niż cnoty, niebo bowiem uważa pomyślność i klęski doczesne za takie drobiazgi same w sobie, że nie troszczy się o ich rozdawnictwo.177
Rozdział XXIX. Opatrzność postępuje jednakowo ze szczęśliwymi i nieszczęśliwymi, gdyż stosownie do natury powodzenia i niepowodzenia nieszczęśliwi będą wynagrodzeni w życiu przyszłym za to, co tutaj wycierpieli.189
Rozdział XXX. Pomyślniejsze widoki zaczynają się ukazywać. Bądźmy tylko niezłomni, a los wreszcie odmieni się na naszą korzyść.195
Rozdział XXXI. Dobrodziejstwa zapłacone z lichwą.205
Rozdział XXXII. Zakończenie222
Posłowie. Najukochańsza książka Olivera Goldsmitha226
Przypisy239
Karta redakcyjna240