Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Roz​działXIX.Opisosobynie​za​do​wo​lo​nejzrząduilę​ka​ją​cejsię
utratyna​szychswo​bódoby​wa​tel​skich.
Roz​działXX.Hi​sto​riafi​lo​zofa–włó​częgi,którywpo​gonizano​wo​ścią
traciwe​wnętrzneza​do​wo​le​nie.
Roz​działXXI.Krót​ko​trwałaprzy​jaźńpo​mię​dzywy​stęp​nymi.Zrywasię
onazchwilą,gdywza​jemneza​do​wo​le​nieprze​stajeichłą​czyć.
Roz​działXXII.Gdziemi​łośćjestnadnieserca,tamwszel​kiewiny
ła​twosąod​pusz​czane.
Roz​działXXIII.Tylkoźlilu​dziemogąbyćdługoizu​peł​nie
nie​szczę​śliwi.
Roz​działXXIV.Noweklę​ski.
Roz​działXXV.Niematakopła​ka​negopo​ło​że​nia,wktó​rymnie
zna​la​złabysięja​kaśpo​cie​cha.
Roz​działXXVI.Re​formawię​zienna.Prawo,abybyłodo​sko​nałe,
po​winnoza​równona​gra​dzać,jakka​rać.
Roz​działXXVII.Tensamprzed​miotwdal​szymciągu.
Roz​działXXVIII.Szczę​ścieinie​dolasąwży​ciuwy​two​remra​czej
roz​trop​no​ściniżcnoty,niebobo​wiemuważapo​myśl​nośćiklę​ski
do​cze​snezata​kiedro​bia​zgisamewso​bie,żenietrosz​czysięoich
roz​daw​nic​two.
Roz​działXXIX.Opatrz​nośćpo​stę​pujejed​na​kowozeszczę​śli​wymi
inie​szczę​śli​wymi,gdyżsto​sow​niedona​turypo​wo​dze​nia
inie​po​wo​dze​nianie​szczę​śliwibędąwy​na​gro​dzeniwży​ciuprzy​szłym
zato,cotu​tajwy​cier​pieli.
Roz​działXXX.Po​myśl​niej​szewi​dokiza​czy​nająsięuka​zy​wać.Bądźmy
tylkonie​złomni,aloswresz​cieod​mienisięnana​sząko​rzyść.
Roz​działXXXI.Do​bro​dziej​stwaza​pła​conezli​chwą.
Roz​działXXXII.Za​koń​cze​nie
Po​sło​wie.Naj​uko​chań​szaksiążkaOli​veraGold​smi​tha
Przy​pisy
Kartare​dak​cyjna