Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
kapitalistycznej„wolnejkonkurencji”językowymimodelami,które
dominowaływspołeczeństwie,powodując,żezjęzykowegopunktu
widzeniabyłoonojednorodne,byłymodelekulturalnychnadstruktur
(wśródnichpoczesnemiejscezajmowałjęzykliteracki).Możnawręcz
twierdzić,żepodtymwzględemniemaistotnejróżnicymiędzy
językowymmodelemfrancuskiegodworuidworskichliteratów,który
promieniując,ujednolicałwszystkowokół,atym,jakfunkcjonuje
językowymodelwładzykapitalistycznej,któraprzecieżtakżeposiada
swychliteratów.Dziśjednakdostrzegamyiluzorycznośćtejciągłości.
Wtrakcieprzejściaodkapitalizmudoneokapitalizmu,któredokonało
się
dzięki
„wewnętrznej
rewolucji”
zbieżnej
z
rewolucją
technologiczną,ustałobowiem–itogwałtownie–owoujednolicające
oddziaływaniejęzykaelitkulturalnych(prawa,religii,szkoły,
literatury)izostałoonozastąpionepodobnieoddziałującymijęzykami
technicznymi.Językspołeczeństwazaczęłykształtowaćzatemjęzyki
infrastruktur;
powiedzmy
wyraźnie
–
języki
produkcji[23].
Towydarzeniebezprecedensu.
VII
Kolejnymaspektem,naktórychciałbymtuwskazaćiktórynatle
aktualnegojęzykoznawstwastrukturalnegoprezentujesięjakopewne
drobnenovumdostrzeżoneprzeznieprofesjonalistę,jestkwestia
diachronii,
która
z
perspektywy
„semantycznego
kwadratu”
strukturalistówjawisięjakowynikprzypadkowychiniedającychsię
przeanalizowaćfonetycznychmutacji.Diachroniępojmujętuniejako
efektewolucjisystemuczyteżefektrewolucjiwymierzonejwsystem
(słowem,rewolucjipolitycznej,aprzezto–wramachnaszego
schematu–rewolucjijęzykowej),alejakoefekt„wewnętrznej
rewolucjisystemu”.
Chcęprzeztorzec,żewstabilnymirozwiniętymspołeczeństwie–
takimjaknaprzykładnarodywielkicheuropejskichpaństw
burżuazyjnych–languenieewoluujewyłączniewsposóbregularny
(ewentualnaregularnośćjestefektemdziałańpolityczno-społecznego
establishmentu),aletakżemożezmieniaćsięwsposóbrewolucyjny.
Taksiędzieje,gdyestablishmentwkraczawokreskryzysu
