Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
nieuwzględniaspinozjańskiegozgruntupytania:co,
jeślikartezjańskimodelszerzeniaideisocjalistycznych
niewystarczy,bowiemnapewnympoziomiemasy
autentyczniepragnąswojegozniewolenia,nawetjeśli
niejestonowynikiemichwolnegowyboru?[XI]WXX
wiekupodobnepytaniesformułowałWilhelmReich:co,
jeśliszerokiepoparciedlaideifaszystowskichniebyło
wynikiemfałszywejświadomościklasyrobotniczej,ale
jejpragnień?[XII]Kwestiazarządzaniaafektamimoże
byćczymśniemalzupełnieniezależnym
oddystrybuowaniawiedzy.
Teoretyczniewszystkotowiemy,ajednak
stereotypowylewaktowciąż„uciemiężonyprekariusz”,
któryrozporządzamnóstwemczasuispędza
gogłównie,sarkającnarobotnika,botenostatni
jemięso,głosujenaprawicęiceniwartościrodzinne.
Niesienieposłaniajestdziśprzekleństwemmłodej
lewicy,topraktyka,którazpunktuwidzeniapolityki
klasowejwyrządzawięcejszkód,niżprzynosipożytków.
Skoroklasarobotniczaodrzucapraktykowanie
solidarnościwmiejscupracyzewzględunazwiązane
ztymryzyko,byćmożepowinniśmysiękoncentrować
napróbachobniżaniaryzykazwiązanego
zorganizowaniemsięwzwiązkizawodowe?[3]
Gdybyśmyczujniejwsłuchiwalisięwspołeczne
potrzeby,zpewnościąłatwiejbyłobynamteż
wyobrazićsobiepostkapitalistycznyreżimprodukcji,
którybeztegoniemaprzecieższanspowstać.
Wreszcie–skorowiedzazzakresusocjalizmu
naukowegoniewystarcza,bywpłynąćnawzorce
behawioralne,możewartopodejmowaćodważniejsze
próbyrozbudzaniapragnieńklasyrobotniczej,tak
bydoktrynyprawicowezeswoimbogatym
imaginariumniebyłynajchętniejwybieranąplatformą
oporuprzeciwkoneoliberalizmowi?Jeśliprodukcja
