Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
odlatsześćdziesiątychXXwiekuzaczętokrytyczniepodchodzićdoklasycz-
nychmetodocenytoksycznościletalnej.Stwierdzono,żepodstawowymcelem
ocenytoksycznościostrejniemożebyćsamowyznaczenieLD
50
,leczrównież
określenieinnychefektówsilnietoksycznegodziałaniapojednorazowej
wysokiejdawcezwiązku.Wynikitepowinnybyćpunktemwyjściado
następnychbadańdziałaniatoksycznegozwiązków,jakimisąm.in.badania
toksycznościwciągu28dnipowtarzaniapodawania.
Badaniatoksycznościostrejmająteżpewneograniczenia.Jeżeliwygląd
zwierzątpopodaniuzwiązkuwskazujenatrwałeobjawycierpieniaibólu,
należywsposóbhumanitarnyjeskrócić(eutanazjaprzeznp.dekapitację).Nie
powinnosięstosowaćwdoświadczeniusubstancji,októrychwiadomo
zdanychfizykochemicznych,żespowodującierpieniazwierząt(substancje
żrącelubsilniedrażniące).
Toksycznośćostrąmożnaoceniaćwielomaznanymimetodami.Do
klasycznychnależąmetody:Blissa,Finneya,LichfieldaiWilcoxona,Trevena,
Behrensa,Kärbera,ThompsonaiWeila.Polegająonenapodaniukilkugrupom
zwierzątzróżnicowanychdawek(przynajmniejtrzech)związku.Daneztakie-
goeksperymentupowinnybyćwystarczającedouzyskaniakrzywejdaw-
ka–odpowiedźiobliczeniawartościLD
50
.Uzgodniono,żewartościągraniczną
poziomudawkowaniajest2000mg/kgm.c.,inatejwartościdoświadczenie
należyzakończyć.
Podczaseksperymentuoceniającegotoksycznośćostrąrejestrujesięliczbę
padnięćorazobserwacjekliniczne,cowydajesięobecniebardziejistotneniż
samowyznaczaniewartościLD
50
.Należyobserwowaćzmianysierści,błon
śluzowych,oczu,skóry,zmianywfunkcjonowaniuukładówoddechowego,
krążeniainerwowego,atakżeobserwowaćaktywnośćsomatycznąiza-
chowaniesięzwierząt.Bardzoistotnesąobjawytakie,jak:drgawki,ślinotok,
biegunka,śpiączka.Należydokładnierejestrowaćczaswystąpieniaitrwania
objawówdziałaniatoksycznegolub/orazczaspadnięć.Obserwacjeprowadzi
sięprzezconajmniej14dnipopodaniuzwiązku.Po7i14dniachnależy
dokonaćpomiarumasyciała.Obecniezalecasię,bybadaniatoksyczności
ostrejprowadzićnajednejpłcizwierząt,auzyskanewynikipotwierdzićna
drugiejpłci,przynajmniejnajednejgrupiezwierząt(jednejdawce).Po
zakończeniueksperymentuprzeprowadzasięsekcjewszystkichzwierząt
iwykonujebadaniamakro-imikroskopowenarządów.
Wostatnichlatachwprowadzonomodyfikacjeprocedurustalaniatoksycz-
nościostrej,zmierzającedozmniejszenialiczbyzwierzątorazograniczeniaich
cierpień.Należątu:metodaustalonejdawki(FDP–FixedDoseProcedure,
wytyczneOECDnr420),metodaklastoksycznościostrej(ACT–Acute
ToxicClassMethod,wytyczneOECDnr423),metodaskokowa(Up-down-
-Up,wytyczneOECDnr425).Metodaskokowaopartajestnaocenie
śmiertelnościzwierząt,którympojedynczopodajesiębadanąsubstancję
wdawkachwzrastającychlubmalejących,wzależnościodreakcjipopodaniu
poprzedniejdawki.Podobnąmetodęopracowalijużw1943r.Deichman
2.5.BADANIETOKSYCZNOŚCINAZWIERZĘTACHDOŚWIADCZALNYCH
37
