Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
11
orazjakustalanajestagendanajważniejszychtzw.spraw(issues),którestająsię
przedmiotempolitycznychsporów.
Dziennikarzeipublicyściprzypisującsobierolęarbitrawskazującego,gdzie
należyszukaćracjiiprawdy,dostarczająodbiorcompublicznychsposobówde-
finiowaniarzeczywistościrobiąctoczęstozpozycjinświatłegoobywatela”
,który
wielepiejjakopisywaćzjawiskazachodzącewpaństwie.Należyjednakzaznaczyć,
żewprzypadkudyskursumedialnegowPolsceprzekazadresowanydoodbior-
cówmiałzwykleformętłumaczenianiezaśobjaśniania.Nierozstrzyganobowiem
wformuleszerokichiotwartychdebattegojakkształtowałysięifunkcjonowa-
łyprocesywewnątrzsystemupolitycznegoorazwedlejakichzałożeńiwartości
działałykluczowedlaspołeczeństwademokratyczneinstytucje.Częściejtłuma-
czonoodbiorcy,dlaczegotakmusibyćidlaczegonależałowdrożyćizaakceptować
tewłaśnie,anieinnerozwiązania.Tłumaczono,czemujakieśreformyizmiany
należyuznaćzaprawomocne,charakteryzującjejednocześniejakobezalterna-
tywne.Dziennikarzesięgalirównieżpohistoryczneprefiguracjesłużącenietylko
legitymizowaniuwybranychśrodowiskpolitycznychjakomającychmandatdo
rządzenia,aleużywanoichrównieżdouprawomocnieniapodziałówspołecznych,
odwołującsięnaprzykładdomodelundwóchPolsk”
,zktórychtylkojednapre-
zentujewłaściwyipożądanydlareprezentantównarodowejbądźobywatelskiej
wspólnotyzestawnormiwartości.Mediaprzyjęłyteżstatusaktorówpolitycznych
angażującychsięwmiędzypartyjnesporywtrakcierywalizacjipolitycznej,rów-
nieżwczasiewyborów,dążącdotego,abyproblemyisprawypojawiającesięwe-
wnątrzdyskursupublicznegobyłyzgodnezichwizjąpostrzeganiaświata,aich
opracowaniewzmacniałoiwspierałopopieraneprzezniepolitycznestronnictwa.
Konfliktobserwowanywpolskimdyskursiepolitycznymdalekijestodroz-
strzygnięciawtradycyjnejformule,kiedytocelemzaangażowanychwniego
stronbyłobyprzekonanieprzeciwnikówdoswoichracjiwwynikuprezentowa-
niamerytorycznych,logicznychiracjonalnychargumentówzjednoczesnągo-
towościądouznaniachoćbywograniczonejformiestanowiskadrugiejstrony.
Odnoszącsiębowiemdokulturypolitycznejpolskiegosystemupolitycznego,
możnazałożyć,żecelemkonfliktustajesiętrwaładelegitymizacjarywala,ana-
wetjegoupokorzenieipotępieniewoczachwspólnoty.Nadrugiplanscho-
dzizatemrozstrzygnięcieczywygaszeniekonfliktu,anapierwszywysuwasię
permanentneeksponowanieróżnicymiędzyzantagonizowanymistronami.Nie
chodzituwięcoprogramowypojedynekpartiipolitycznychzukształtowanymi
ideologicznymitożsamościamiijasnozarysowanymicelamiodnoszącymisiędo
reformspołecznych,copozwalałobynaustrukturyzowanydialog.Takistan,któ-
rymożnaokreślićjakokulturępodziału,możewtrwałysposóbwyznaczaćgra-
nicznelinienapolskiejsceniepolitycznejwzmacniającantagonistyczne,anawet
agresywnepostawywspołeczeństwie.
ZygmuntBaumancharakteryzowałwspółczesnyświatjakonacechowanywza-
jemnąnieufnością(np.doobcych)ipostępującąniewiarąwprzyszłośćorazpo-
szukiwaniemsensuiodpowiedziwprzeszłości.Takieuwagiprzekazywałwswej
