Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Woparciuohistorieprzodkówbudujemyswoją
tożsamość:historietedostosowujemydoswoich
potrzebiwyobrażeń,dowłasnejwizjiprzeszłości.
Pamiętamynietylkodlainnych,aleteżdlasiebie.Jak
widać,historianiejestdomenąprzeszłości.
Dziejesięiustanawiacałyczas–nietylko
napoziomiejednostkowym,lecztakżewramach
działańwładzrządzącychpolitykąhistoryczną,
naukowcówipublicystów.
WZRASTANIEWCIENIUWOJNY.KONTEKSTYPOLITYCZNO-
HISTORYCZNE
Pamięćonazistowskichobozachkoncentracyjnych
wokresiePRLbyłauwikłanawkomunistyczny,
„antyfaszystowski”dyskurswschodniejstronyżelaznej
kurtyny.Potransformacjiustrojowejzostaławpleciona
wbudowanienowegonarodowegomitu.Wostatnich
latachożywiałyjąnapięciamiędzyPolskąaStanami
ZjednoczonymiiIzraelem–np.w2012roku,kiedy
amerykańskiprezydentBarackObamaużyłpojęcia
„polskieobozyśmierci”,czyw2018,przyokazji
nowelizacjiustawyoInstytuciePamięciNarodowej.
Przytymwszystkimpolskapamięćowojniebyłaijest
nierozerwalniezwiązanazpamięciąniemiecką
iżydowską.
Pamięćzbiorowaczynarodowatoramy,wewnątrz
którychjednostkaorganizujewłasnąhistorię(przez
identyfikacjęzezbiorowością,wktórejżyje).Choć
czerpiezhistorii,możebyćahistoryczna,jeśliniewręcz
antyhistoryczna.Dążydouproszczeń(wynikających
zarównozeświadomychmanipulacji,jak
inieuświadomionychprzeoczeń)izawierawsobiesilny
ładunekmoralny,częstosłużącwspółczesnym
interesom(Müller2002:3,22–23,Kansteiner2006:12).
