Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
MartynaGoszczyckaRW2010Potępienie
Eliarapatrzyłananiegozniedowierzaniem,niemogącsięopanować.Czuła,jak
krewodpływajejztwarzy,jakwzdłużkręgosłupapełzniedreszczprzerażenia.
Oparłasiędłoniąokrawędźstołuiprzygryzładolnąwargę.
–AleArahane...
–Spokojnie,jejniezabiłem.–Skrytobójcastarłkrewzramienia.–Toznaczy
chyba,niewiem.Wszystkiewyglądajątaksamo.
–Przestań,Haru!–Złapałasięzagłowęiprzeszłakilkakrokówtam
izpowrotem.–Jakmożeszrobićcośtakiego?!Pomagamci,atyzabijaszmoich
przyjaciół?!
–Pomagaszmi,boniemaszwyboru–odparłoschle.–Wiem,żegdybyśmogła,
zostawiłabyśmnieztymsamego.
Dziewczynęogarnąłpełengoryczysmutek.Kilkawspomnieńprzemknęłoprzed
oczami;niekonieczniebyłymiłe,alewporównaniuzteraźniejszościąwydawałysię
wręczbeztroskie.Niewidziałażadnychpodobieństw.Wszystkosięzmieniło.Nie
byłojużzadziornegoSkrytobójcy,któryrumieniłsięiwściekałzpowodujejżartów.
Niebyłojużnamiastkidrużyny,którąniegdyśtworzyli.Rozpadłasię.Wszystkosię
rozpadłowrazzodejściemPlage.
–Kolejnyskładnik–zmieniłatemat,któregokontynuowaniemijałosięzcelem
–toŁuskiNue.
–Nue?Tostworzeniezmitów.
–Owszem–potwierdziła,poprawiającopatrunekusztywniającyprawądłoń.–
Conieznaczy,żenigdynieistniało.Iznamkogoś,ktomożeposiadaćtełuski.Mój
znajomy,MagoimieniuSalamander.
–Czyjestktoś,kogonieznasz?–Niebyłtoraczejkomplement,sądzącpo
ironicznymtonie.Cóżmogłazrobićwodpowiedzi?Tocozwykle.Posłałamu
wesoły,niezrażonyuśmiechiprzeczącopokręciłagłową.
31
