Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
CzęśćI.Dyplomacjajakosztukaosiąganiacelówpolitykizagranicznej
pozostajepodstawąfunkcjonowaniaONZ.JednakKartaNarodówZjednoczonych
uprzywilejowałaświatowyporządekkosztemprawamiędzynarodowego
255
.
1.7.SEKRETARIATYSTANU
JAKOZALĄŻKIMINISTERSTWSPRAWZAGRANICZNYCH
PowstawaniestałychmisjidyplomatycznychniebyłouważaneprzezGrocjusza
zakluczowąnowość.Wjegowidzeniuambasadorowiebyliniezbędniwprocesie,któ-
rynazwałkonferencyjnym,więcarbitrażowym,aniejakorezydenci
256
.Użyteczność
stałychambasadorówtymczasemszybkoodkryliwładcy.Doprowadziłotodo
ukształtowaniasystemufrancuskiego.Francjadysponowaławówczasnajwiększą
liczbąstałychambasad
257
.UtrzymywałajeprzydworzecesarskimwWiedniu(1509),
weFlorencji(1511),przydworzehiszpańskimwValladolid(1520)iangielskim,przy
RepubliceWeneckiej(1521)ikantonachszwajcarskichwSolurze(1522),przydworze
papieskim(1530)isułtańskim(1555)
258
.Abywykorzystaćichpotencjał,stworzyła
scalającyjeorgankierowaniaikontroli.Współpracamiędzyplacówkamiistolicą
wzmacniałaspójnośćpolitykizagranicznej.Ukazałaprzytym,żerezydenci,zwani
protekcjonalnieambasadoramizwyczajnymi,mogąodgrywaćpoważniejsząrolęniż
ambasadorowienadzwyczajni,wysyłaniwmisjachspecjalnychiceremonialnych
259
.
Początkowoczytanieraportówregularniesłanychprzezfrancuskichambasa-
dorówprzydzielanodośćprzypadkowymurzędnikom.HenrykIII,czyliHenryk
Walezy,mianowałw1589r.oddzielnegosekretarzastanu,któregowyłącznakom-
petencjaobjęła:flWłochy,PiemontiSabaudię–Hiszpanię,Flandrię–Franche-Comté
–Lewant,Polskę–Szwecję–Danię–Anglię–Szkocję–Szwajcarię”
260
.DlategoLouis
deRévoljestzwanypierwszymwdziejachministremsprawzagranicznych.Walezy
odziedziczyłpoflorentyńskiejmatcesłabośćdomanipulowaniascentralizowaną
255
H.Lauterpacht,opocit.,s.1.
256
G.R.Berridge,Grotius,op.cit.,s.53i64.
257
DeLamarJensen,FrenchDiplomacyandtheWarsofReligion,flTheSixteenthCenturyJournal”,
1974,t.5,nr2,s.25–26.
258
Bardzostarannezestawienienajdawniejszychstałychprzedstawicielidyplomatycznych
FrancjiopracowałF.Vindry,LesambassadeursfrançaisepermanentsauXVIesiècle,H.Champion,
Paris1903,s.12–23.
259
S.Nahlik,opocit.,s.75.
260
A.Outrey,Histoireetprincipesdel!administrationfrançaisedesAńairesEtrangères,cz.1,flRevue
françaisedesciencepolitique”1953,r.3,nr2,s.303–304.
74
