Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
beznadziejnymżyciu.
Rhettchwytasięzaserceiodwracawmojąstronę.Zatrzymujęsię,
boniechcęsiędoniegobardziejzbliżyć.
–Jestembogaty,Marley,atyjesteśkrólowąstypendiówiczekasz
najałmużnę,żebymiećzczegoopłacićstudia.
Słyszałamtowystarczającodużorazy,żebysiętymnie
przejmować.Kiedyśtakiesłowapotrafiłymniezranić,aleniewstydzę
siętego,żeciężkopracowałamnatestypendia.
–Jadostanęstypendium,atobiezastudiazapłacąrodzice.Ico
zaróżnica?
–Nieważne,dziwaczko.
Prycham.Wiem,żewygrałamtęrundę.Zawsze,gdychłopaknie
potrafiwymyślićriposty,uciekasiędowyzwisk.Przyspieszamkroku
imijamgo.
Rhettidziezamnąwstronępotoku,przyktórymzebrałasięjuż
połowaczwartoklasistówznaszejszkoły.Nieodwracamsięaninie
przyspieszam;niedammusięzastraszyć.
Atlas,JesseiLucesąjużnamiejscuisiedząnadużych
kamieniach.Lucetrzymawręceswojesandały–bosymistopami
delikatnierozchlapujeczystąwodę.Jessepatrzynanią,jakbystraciła
rozum.Nigdyniebyłfanemnaszegogórskiegomiasteczkainie
rozumie,jakktokolwiekmożeuważaćjezamagiczne.Jego
przeznaczeniemjestdużemiasto,najlepiejbliskotoruwyścigowego,
bomarzyotym,żebyzostaćnastępnymJimmiemJohnsonem.
Atlaszapraszamniekiwnięciemręki.
–Hej–witamsięzprzyjaciółmi,siadamoboknichiodwracamsię
doRhetta,któryzarazzacznieprzemawiać.
–Idiota–mruczypodnosemLuce.
WszyscyobserwujemyRhetta,któryprosiociszęiwchodzi
nakamień,jakbytobyłojegopodium.
–Chętniebymgozepchnąłztegokamienia–warczyJesse.
–Witajcie,jesteściegotowirozpętaćpiekło?–wołaRhettiunosi
wysokoręce.
Wszyscygłośnowiwatują,poczympadakilkapropozycji.Spalić
szkołę.ZałożyćFullerowiprofilnaTinderze.Ukraśćsamochody
czteremnauczycielomiprzeparkowaćjetak,żebykażdystał
nacudzympodjeździe.Toakuratmisiępodoba.
RhettwskazujenaLeona.
–Stary,tenpomysłzsamochodamijestchory.Jakwiecie,oddwóch
latzbieraminformacje.Możecietonazwaćubezpieczeniem.Chcęmieć
