Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Podniósłsięzzastołu,przyktórymsiedziałzkilkomainnymi
dziennikarzami,iwyszedłdoholu.
–Czytutajsąsamifaceci?–zapytałacicho.
–Nie,odczasudoczasuplącząsiętutakiedwie.JednazMoskwy,
drugazBerlinaWschodniego.Sąbrzydkiejaknieszczęście,więc
będzieszgwiazdą–powiedziałrówniecichoRadek.
–Niewydurniajsię,mammężainiewgłowiemiamory.Zresztą
pokilkudniachspędzonychtutajwniczymniebędęprzypominała
siebie–prychnęła.
–Gdybyśjednakpoczułasięsamotna…Bo,wiesz,ogólniejesteś
okropnaizastanawiamsię,czytonieprzezbrakseksualnychdoznań
–zacząłkolejnyrazRadek,aleprzerwałamu.
–Mójrycerzu,czywramachpozyskaniapewnychwzględów
umnie,mógłbyśmizanieśćtenplecakdomojegopokoju?Jest
nasamejgórze.
–Szczęściara!Tamsąpojedynczepokoje,jamuszęmieszkać
zczteremafacetamiwtakiejklitce,żeciąglechodzęniewyspany.
Jedenchrapiejakparowóz,drugiemuokrutnieśmierdząstopy…Chyba
wHòaLòmająlepiej…–mruknął.
–Gdybyśmnieniepodrywał,zaprosiłabymciędosiebie.Nie
chrapięistopyminieśmierdzą,chociażwtymklimacieniemogę
ręczyć,żezakilkadniniezaczną.–Uśmiechnęłasięikolejnyraz
otarłapotzczoła.
–Przyjaciółkotymojajedynanaświeciecałym,jeślipozwolisz
miusiebiespać,jestemgotówzłożyćcinatychmiastprzysięgę,żenie
będęrobiłżadnychnumerów.Zresztąposiedzisztukilkadni
izrozumiesz,iżwtymmiejsculibidozanikacałkowicie.
–Wyszczerzyłsię.
PokoikbyłdusznyiNadiaodnosiławrażenie,żejesttutajjeszcze
bardziejgorąconiżnadole.Możedlategokażdy,ktoprzebywał
wpensjonacie,uciekałdosalkirestauracyjnej,botammożnabyło
chociażzrobićprzeciąg.Niebyłojednaktakciasno,jaksię
spodziewałaiwieczoremdołączyłdoniejRadek,moszczącsobie
legowiskonapodłodze.Byłojejwszystkojedno,bopadłajaknieżywa,
mającnadzieję,żeladadzieńprzywykniedozmianystrefyczasowej
ibędziewciągudniawmiaręprzytomna.Przedsnemzdążyłajedynie
pomyślećoswojejnieznośnejcóreczceicudownymmężu,dlaktórych
dzieńdopierosiękończył,gdytymczasemuniejpanowałajużgłęboka
noc.
