Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zemną.Jakmnieodprowadzasz,topaniJadziamapotemprzezcały
dzieńdobryhumor,ajakidęsama,tojestzła.Ajamamdzisiaj
dyktandoichcędostaćpiątkę.–Tupnęłanogą.
Uczyłasiędobrze,dostawałasamepiątki,akażdaczwórka
wprowadzałająwstanhisterii.Niemiałpojęciadlaczego,boani
Nadia,anion,niezmuszalijejdobyciaprymuską.
–MałomnieinteresujepannaJadziaitwojestopnie.Chciałemcię
odprowadzić,alety,mojapanno,wogólenieliczyszsięzemną.Więc
pomaszerujeszsama.
–Nie…–Zaczęłałkać.
–Toniepójdzieszwcale–prychnął.
–Alejachcę.Ichcęiśćztobą.–Majkazaczęłazanosićsię
płaczem.
–Jeślimnieprzeprosisz,możepójdęztobą.Cotysobiewyobrażasz,
żebędęskakałkołociebiejaktwójsłużący?–powiedziałostroKuba.
Nielubiłmówićwtensposóbdoswojejcórki,alezdawałsobie
sprawę,żezachwilęMajaijemuwejdzienagłowę.
–Dobrze,przepraszam–powiedziałaznadąsanąminą.
–Ładniemnieprzeproś–burknął.
Dziewczynkapodeszładoniego,pocałowaławpoliczek
iuśmiechnęłasię.
–Przepraszam,tatusiu.
–No,jużlepiej–odparłizacząłzakładaćpłaszcz.
Szliszybko,bostracilimnóstwoczasuzpowodukokardy.Wkońcu
Kubapowiedział:
–Majka,wiesz,żeciękocham,alejakdługobędęmusiał
odprowadzaćciędoszkoły?Jesteśjużdużądziewczynką…–zagaił.
–Niedługo,tato.Doósmejklasy.
–Chybażartujesz!Niewstydziszsiękoleżanekikolegów?
–Wstydzęsię,aleunaswklasiejesttakijedenWojtekionmnie
zaczepiaprzedszkołą.
–Bijecię?–zatrwożyłsięKuba.
–Nie,aleciągazawarkoczipokazujemijęzyk.
–Poprostupodobaszmusię,księżniczko.
–Aleonmisięniepodoba.–Wzruszyłaramionami.
Kubajużnicwięcejniepowiedział.Pomyślałjedynie,żezakilka
miesięcymożeMajceprzejdzielękprzedzakochanymWojtkiem
idziewczynkasamabędziechodziładoszkoły.Naraziejednakmusiał
zacisnąćzęby.
Wróciłdodomuistwierdził,żejużsięniezdrzemnietegodnia,
