(…) Lata mojego namysłu nad nauką prawa pracy w Polsce, w zakresie jego meritum, którego upatruję w „naukowym opracowaniu prawa” – doprowadziły mnie do przygnębiającego wniosku, że chyba nie sposób mówić o rzeczywistym istnieniu nauki tego prawa. Zdaje się bowiem nie tworzyć ona – ta nauka – spójnego systemu poglądów na kwestię pracy ludzkiej, przynajmniej w jego podstawowym trzonie. W konsekwencji raczej niewiele ma ona do zaproponowania światu praktyki...