Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
12
ProlegomenadoedycjidziełPiotraSkargi
ósmegowydaniaŻywotówświętych,naktórychkarcietytułowejpojawiłasię
adnotacja,żezostałyprzezSkargę„poósmyrazdodrukuprzedśmiercią
przejrzane”26.Takwyznaczoneramyczasowemiałyobjąćwszystkieteedy-
cje,wktórychopracowaniuSkargajakoautormógłuczestniczyć.Wtoku
badańustalonojednak,żewydanieŻywotówświętychzroku1615towisto-
cieprzedrukedycjizroku1610,ainformacjanajegokarcietytułowejjest
myląca.Dlategoteżgranicechronologiczne,wktórychmieszcząsięważne
dlaedytorawydaniautworówSkargi,trzebazawęzićdolat1576-1611.Ter-
minusadquemwyznaczatymsamymdataukazaniasięWzywaniadojednej
zbawiennejwiaryiNamoskiewskiezwycięstwokazania,czyliostatnichdruków,
któreSkargaprzedśmierciąrzeczywiściemógłskontrolować.Zewzględu
naobfitośćwymagającychzbadaniamateriałówdrukowanychkwerendąnie
objętospuściznyrękopiśmiennejSkargi,czyliponadstuzachowanychlistów
(wydanychprzezks.JanaSygańskiego)27iprzypisywanychkrólewskiemu
kaznodzieiutworówzczasówrokoszusandomierskiego(ogłoszonychprzez
JanaCzubka)28.Pismate,choćautorstwoSkargijestwichprzypadkunie-
pewne,zostałyjednakuwzględnionewomówieniutwórczościirozważa-
niachdotyczącychzakresuedycji.
Spośród630pozycjiodnotowanychwKataloguCentralnymzbadano534,
czyli85procent.Liczbazachowanychzabytkówjestjednakzpewnościąwięk-
sza-kilkadziesiątegzemplarzyznajdujesięwzbiorachzagranicznych,mię-
dzyinnymiwWilnie,Petersburgu,Kijowie,Wiedniu,atakżewLondynie;nie
możnarównieżwykluczyć,żepewnaliczbaprzekazówczekanaopracowanie
wbibliotekachklasztornychikościelnych,któreniezgłosiłyswoichkolekcji
starodrukówdoKataloguCentralnego.Wydajesięjednak,żeodsetekzbada-
nychdruków(około75procentwogóle)pozwalanasformułowaniewnio-
skówważnychiwiążącychzpunktuwidzeniaedytoraSkargowskichpism.
Zabytkibadanozarównopodwzględembibliograficzno-typograficznym
(poszukiwaniewariantówdrukarskichwramachjednegowydania),jakifilo-
logicznym(częściowekolacjonowanietekstunastępującychposobiewydań).
Jakopodstawędokwerendbibliograficznychwykorzystanoprzewodnikpo
pismachSkargiautorstwaKonstantegoOtwinowskiegoorazBibliografiępolską
Estreichera,pewnychwskazówekdostarczyłrównieżNowyKorbut29.Tetrzy
opracowaniauwzględniająmateriałzwcześniejszychbibliografii,awwielu
przypadkachweryfikująichustalenia30.InformacjeOtwinowskiegoiEstrei-
26Por.K.Otwinowski,Dziełax.PiotraSkargiTJ.Spisbibliograficzny,Kraków1916,nr61;
E.XXVIII,s.155.
27DostępnewwydaniuListyks.PiotraSkargizlat1566-1610,oprac.J.Sygański,Kraków1912.
28PismapolitycznezczasówrokoszuZebrzydowskiego,wyd.J.Czubek,Kraków1916-1918,t.2,
s.35-40.
29K.Otwinowski,Pismax.PiotraSkargi;E.XXVIII;Bibliografialiteraturypolskiej„NowyKor-
but”,Seria1,Piśmiennictwostaropolskie,red.R.Pollak,t.3,Warszawa1965.
30MiędzyinnyminajczęściejcytowanychwprzypadkupismjezuickichopracowańJ.Brow-
na(BibliotekaPisarzówAsystencjiPolskiejTowarzystwaJezusowego,Poznań1862)orazSommervo-
gla-DeBackera(BibliothèquedelaCompagniedeJésus,t.1-10,Bruxelles-Paris1890-1909).
