Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Naszakulturaopierasięnanadmiarze,nadprodukcji,
wrezultacieczegonaszedoświadczaniezmysłowe
stopniowocorazbardziejtracinawyrazistości.Warunki
współczesnegożycia–materialnejobfitości,namnożenia
rzeczy–osłabiająnaszązdolnośćodczuwania.Iwłaśnie
mającnauwadzestannaszych(anieludzisprzed
wieków)zmysłów,naszychmożliwości,musimyoceniać
pra​cękry​ty​ków.
Dziśważnejestuleczenienaszychzmysłów.Musimy
sięna​uczyćwię​cejwi​dzieć,sły​szećiod​czu​wać.
Naszezadaniewcaleniepoleganatym,byodnaleźć
wdzielesztukijaknajwięcejtreści,aninatym,
bywycisnąćzniegowięcejtreści,niżonowsobiema.
Musimyodsunąćtreśćnabok,abywogólebyćwstanie
zo​ba​czyćdzie​ło.
Caławspółczesnapublicystykanatematsztuki
powinnadążyćdotego,bydzieła–awięc,przez
analogię,takżeto,jakichdoświadczamy–stawałysię
wnaszychoczachbardziej,aniemniejprawdziwe.
Funkcjąkrytykipowinnobyćpokazywanie,wjakisposób
istniejedanedzieło,anawetżeistnieje,anie
od​kry​wa​nie,coonoznaczy.
10
Niepo​trze​bu​je​myher​me​neu​ty​ki,aleero​ty​kisztu​ki.
1964,przeł.Da​riuszŻu​kow​ski