Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.
F
żedrewnianesztachetypowbijanewziemięniemiałyjuswiela
yrtackanonszalanckooparłsięojużitakkrzywypłot.Wiedział,
namōnie[2],aleliczyłnato,żejeszczeprzezchwilędopisze
muszczęścieipłotpostoitakdługo,ażpanienkiwracającezeszkoły
minąkolejnyzakręt.Kiedyśbędziemusiałsiętymzająć.Alenarazie
matkaposiałatamkwiatkiichłopakpotraktowałtojako
usprawiedliwieniezaniedbaniategoobowiązku.
–DieDamen!EinwunderschönerTag,denkenSienichtauch?[3]
–zawołałizdjąłczapkęzgłowy,bysięukłonić.
–Fyrtacka,dejpokōjiidźfatrowipōmōc–zawołałakobieta,
wychylającsięprzezokno,poczymzimpetemzatrzasnęłajeiczar
chwiliprysł.Mrugnąłdziewczętominieczekającnaichreakcję,
odwróciłsię.Szeroki,szarmanckiuśmiech,zarezerwowanydla
dziołsek[4]znikłzjegotwarzy,zrezygnacjąwziąłdorękikosęiudał
sięwkierunkułąki.
Fyrtacka.Niktgoinaczejnienazywał.Nawetpfarŏrz
nakolyndzie[5].Przychodziłiwitającsięzwszystkimidomownikami,
wymawiałichimię,ściskającdłońkażdegoznich.Gdypodchodził
doniego,uśmiechałsięzawszenajszerzejiradośniewołał:
„Fyrtacka!”.Niekiedyzastanawiałsię,czyktokolwiekznałjego
prawdziweimię,to,którymgoochrzczonowkościele.Onsam
czasamimusiałsobieprzypominać,jaksięnazywa.Paul.Dzielił
toimięzjeszczeinnymchłopcemwwiosce.Tegojednakwołali
Paulik.TrzecimPaulemwwioscebyłjegoojciec.Jegojednakwszyscy
nazywaliPaulkiem.Ôbejrzsam,staryPauleknapolejedzie,azanim
nakoleciśnieFyrtacka[6].
TylkojegozwaliFyrtackąidotychczasmutoaninie
przeszkadzało.Imięjakimię.Alezauważył,żedziewczynomnie
dokońcapodobałsiętenprzydomek.Aondziołskōmchciałsię
