Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1
WPROWADZENiE
PawełNyckowski,MarekKrawczyk
Chirurgiczneleczeniechorychzprzerzutaminowo-
tworowymidowątrobyrozpoczętojużwlatach40.
XXwieku,bowiemzestawienie,którepodaliM.A.
Adsoniwsp.[1],objęłolata1948–1982.Autorzyci
jużwówczaspisaliomożliwościachresekcjinietylko
pojedynczychprzerzutów.Niemniejistotnyrozwój
chirurgiiwątrobynastąpiłwewczesnychlatach80.
XXwieku[2,3,4],apoblisko30latachintensyw-
nychbadańikrytycznychocenproceduratastała
siębezwzględnieobowiązująca.Początkowarezerwa
idystanswodniesieniudoresekcjiwątrobyuchorych
zprzerzutamidoniejzostałyskutecznieprzełamane
napodstawieocenyrezultatówleczeniaorazwyra-
żoneczasemprzeżyciachorych.Wynikitewykazały
bezdyskusyjnąwyższośćresekcjiwątrobywporów-
naniuzróżnymimetodamileczeniapaliatywnego
[3,4].Żadneinnemetodyleczeniazarównofarmako-
logicznego,jakizabiegowegonieskutkująwynikami
zbliżonymidotych,któreuzyskujesiędziękiradykal-
nejresekcjiwątroby.Obecnieleczeniechirurgiczne
chorychzprzerzutaminowotworowymidowątroby
stanowiwwielusytuacjachjedynąpropozycjętera-
peutyczną,dającąszansępotencjalnegowyleczenia.
Wdostępnympiśmiennictwiesytuacjatakajestnajle-
piejudokumentowanauchorychzprzerzutamiraka
jelitagrubego.
Współcześnieleczeniechirurgiczneuznajesięnie
tylkozazłotystandardterapeutycznywleczeniucho-
rychzprzerzutaminowotworowymidowątroby,ale
równieżzakońcowycelróżnychinnychmedycznych
strategiiterapeutycznych.Innymisłowy,pacjentma-
jącyprzerzutynowotworowedowątroby,którypier-
wotnieniemożebyćzakwalifikowanydooperacji,po-
winienbyćleczonywtakisposób,abywkońcowym
efekciezastosowaniaróżnychterapeutycznychopcji
mógłbyćrozpatrywanyjakokandydatdoprzeprowa-
dzeniaradykalnegozabieguoperacyjnego.
Relacjonowanenaprzestrzenilatkorzyściwynika-
jącezwykonaniaradykalnegozabieguchirurgicznego
stałysięniepodważalneijednocześniebyłybodźcem
donieustannegoposzerzaniawskazańdochirur-
gicznejinterwencji.Wskazaniatenaprzestrzenimi-
nionych30latprzeszłyniebywałąewolucję.Wjej
konsekwencjiobecnieaniprzerzutysynchronicz-
ne,aniprzerzutyliczne,aniteżzmianyolokalizacji
obustronnejczyogniskaospektakularnejwielkości
nieograniczająwykonywaniaradykalnychzabiegów
operacyjnych.Powodemtakichograniczeńnie
równieżogniskaprzerzutowe,naciekającenaczynia
krwionośneczydrogiżółciowe.Niejestnimtakże
obecnośćzmianpozawątrobowych,oileonepoten-
cjalnieoperacyjne.Praktyczniejedyneograniczenie
stanowitechnicznawykonalnośćresekcjiradykalnej.
Dodatkowowdrożonodoklinicznegozastoso-
waniawieleróżnych,złożonychprojektówleczenia
chirurgicznego,doktórychzaliczasiępobudzeniedo
przerostumiąższudziękiselektywnymdziałaniom
wobrębieukładuwrotnego,zastosowanieśródope-
racyjnejultrasonografiiietapowegorozwiązywania
problemów,niemożliwychdopodejmowaniawtrady-
cyjnysposób.Tegotyputechnikimogłybyćwdrożone
irozwijanedziękirozwojowizarównosamejsztuki
chirurgicznej,jakipostępomwanestezjologiiiinten-
sywnejterapii,orazciągłemupogłębianiuznajomości
chirurgicznejanatomiiwątrobyiskomplikowanej,
wciążniedokońcazbadanejfizjologiitegonarządu.
Jednocześnienaprzestrzenilatzmniejszałasięczę-
stośćpowikłańiodsetekśmiertelnościporesekcji-
troby,którywostatnichlatachnieprzekracza1–2%.
Błyskotliwejewolucjileczeniachirurgicznego
chorychzprzerzutamidowątroby,zwłaszczatymi,
którepochodzązogniskpierwotnychzlokalizowa-
nychwjeliciegrubym,niesposóbpostrzegaćwode-
rwaniuoddynamicznegorozwojuchemioterapii,
WPrOWadzeNie
1