Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
uważna,boniezapamiętamdrogi–myślę.Wtymmo-
mencienaszkierowcawjeżdżanaprywatnąposesję.
–Kochani,chybasięnieprzedstawiłem.–Uśmiecha
się.–MamnaimięJean,atumieszkamojamama.To
właśniezniąrozmawiałemprzeztelefon.Mamazwró-
ciłamiuwagę,żeniejestemdlawaszbytgościnny,sko-
rochcęwaszawieźćdomiejsca,któregonieznamiktó-
remożebyćniebezpieczne.Amamamazawszerację.
Poprosiła,żebymprzywiózłwastutaj,doniej.
−Jean,tobardzomiłeztwojejizestronytwojej
mamystrony,musibyćbardzodobrąimądrąkobietą,
alemyniechcemysprawiaćwamkłopotu!–zaczęłam
onieśmielonacałątąsytuacją.
−Niesprawiacie–zawiesiłgłos.
−Joanna,mamnaimięJoanna–przedstawiamsię
wreszcie.
−Joanna,mamamarację.Wtymhostelumogąwas
okraśćalbozrobićcośzłego,atubędzieciebezpieczni.
−Jean,niewiem,copowiedzieć…
−Nic.Chodźcie,wejdziemyprzywitaćmamę.
Zabieramyplecakiicałątrójkąwchodzimydonie-
wysokiego,przyjemnieschłodzonegodomu.Wśrodku
rozchodzisięzapachwanilii.Wwieluwazonachkolo-
rowiąsiękwiaty.PoznajędorosłecórkiJeana.Podcho-
dząiwitająsięznamiciepło.Przechodzimydodru-
giegopomieszczenia,gdziezostawiamyplecaki.Potem
jednazdziewczątprzynosinamcośdopicia.Proszeni
siadamywprzytulnymsalonie.Panujetuspokój.Za-
pachwaniliimieszasięzzapachemczerwonychkwia-
27
