Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WPROWADZENIE
„jajestem”i„jamogę”.Obszar„jamam”dotyczyludzi,którzyudzielajądziecku
wsparcia,którzyjekochają,odktórychuczysięnowychumiejętności.„Jaje-
stem”dotyczytego,jakdzieckomyśliosobie,natomiast„jamogę”dotyczy
umiejętności,jakichnabyło.
Dzieciomnieśmiałymbrakujecechzapewniającychodporność.Częstomają
wokółsiebieludzi,którzyniezaspokajająichpodstawowychpotrzeb,mająwsto-
sunkudonichnadmiernewymagania,stosująteżsurowekaryzaniespełnienie
tychwymagań,nieprzestrzegająustalonychprzezsamychsiebieregułpostępo-
wania,ograniczająichsamodzielność(jamam).Samezaśmyśląosobiejako
oosobiebezwartościowej,beznadziejnej,sprawiającejinnymzawód,któranie
zasługujenaprzyjaźńimiłość(jajestem).Dzieciteniepotrafiąrozmawiać
zinnymiorzeczach,którejeniepokojąizajmują,znaleźćrozwiązaniaproblemu,
zdecydować,kiedynależyzkimśporozmawiaćlubpodjąćdziałanie,znaleźć
kogoś,ktoudzieliimpomocy(jamogę).
Stwarzaniedzieciomnieśmiałymokazjidorozwijaniaumiejętnościpoznaw-
czych,społecznychiemocjonalnychmożeotworzyćimdrogędoprzyjaźni,
pomócimprzezwyciężyćbierność,bezradność,wzmocnićich„wewnętrznesiły”.
Umiejętnościteniesąukształtowanezgóryidanenamwgotowejpostacirazna
zawsze.Stwarzającodpowiedniewarunki,możnajekształtowaćlubdoskonalić
(Goleman1997).
Wrozdzialepierwszymprzedstawiłamargumentyprzemawiającezapotrzebą
zwiększeniazainteresowaniapedagogówproblememnieśmiałościudzieci.
Wrozdzialedrugimzaprezentowałamkoncepcjędiagnozowaniasytuacjispo-
łecznejdzieciwklasieszkolnej.Scharakteryzowałamtechnikiinarzędziaba-
dawcze,któreumożliwiająpoznaniesytuacjispołecznejdzieci(nietylkonie-
śmiałych)orazmogąbyćwykorzystanedoocenyskutecznościpodejmowanych
oddziaływań.
Rozdziałtrzecidotyczyautorskiegoprogramu.Przedstawiłamwnimteore-
tycznepodstawyprogramu,celeisposobyichosiągania,jakrównieżwykorzy-
stywanewtrakciezajęćmetodypracy.
Wrozdzialeczwartymukazałamwybranewynikibadaniaskuteczności
oddziaływań.
Rozdziałpiątyzawierawskazówkimetodycznedlarealizatorówprogramu.
Dotycząonezarównopożądanejwtrakcierealizacjizajęćpostawyprowadzą-
cego,jakitrudności,jakiemogąwystąpićwtrakcierealizacjiprogramuoraz
możliwychsposobówradzeniasobieznimi.
Nakońcuzaprezentowałamscenariuszezajęćwrazzzałącznikami.
PragnęserdeczniepodziękowaćPaniProfesorMariiDeptule–promotorowi
mojejpracydoktorskiej.Jejżyczliwość,zaangażowanieorazuważneikrytyczne
podejściedotekstubardzomipomogływnapisaniutejksiążki.
SłowapodziękowaniaskładampierwszymRecenzentkomtejpracy:PaniPro-
fesorAnnieBrzezińskiejorazPaniProfesorMariiKuchcińskiejzasłowauznania
10
ikonstruktywneuwagi,którepomogłymiwdoskonaleniukoncepcji.
