Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Zkądtakieślicznegwoździkiiróże?Jakcudniepachną!
–TomamusiaStokrotkiobdarzyłanastemikwiatami.
–Ostrożnie,Zosieńko!Depceszpoziomki!Cofnijsięnieco
–zawołałaStokrotka,chwytającjązasukienkę.
–Dajżemipokój!Chcępowąchaćróże–odburknęłaZosia.
–AleżniemożnadeptaćpoziomekKamilki–broniłaStokrotka
własnościprzyjaciółki.
–Ajacipowiadamodejdź,małygłuptasku!–krzyknęłaZosia.
PonieważStokrotka,chroniąckrzakpoziomek,trzymałanóżkęZosi
oburączkami,Zosiakopnęłajątakmocno,żeStokrotkaupadła
odrzuconaoparękroków.
Kamilka,oburzonatakiempostępowaniem,poskoczyłakuprzybyłej
iuderzyłająwtwarz.Zosiapoczęłakrzyczeć,Stokrotkapłakała,
Madziastarałasięuspokoićobie,Kamilkazarumienionawstydziłasię
swejpopędliwości.Wtejchiliwszystkietrzypanienadeszły,
amacochaZosi,słyszącjejkrzyki,wymierzyłajejpoliczek.
–Tojużdwa!...Tojużdwa!–krzyczałaZosia.
–Jakiedwa?Cotygadasz?–wpadłananiąmacocha.
–Dwarazydostałampobuzi!–wołałaZosiarozżalona.
–Maszdrugiraz,abyśniekłamała!
Itomówiąc,macochauderzyłająpowtórnie.
–Zosianiekłamie,proszępani,tojauderzyłamZosiępotwarzy.
WszystkiepaniespojrzałyzezdumieniemnaKamilkę,amatkajej
zapytała:
–Jakto?Czypodobna,żebyśtyKamusiu,takadobradziewczynka
uderzyłaswegogościa?...
–Tak,mamusiu,uderzyłamZosię–odpowiedziałaKamilka,
spuszczającoczy.
PaniMarjaspojrzałananiąsurowo:
–Cobyłopowodem,żeśsięuniosłaipostąpiłatakbrutalnie?
–zapytałamatka.
–Bo...bo...–szeptałaKamilkaiutkwiławzrokwZosi,która
patrzałananiąbłagalnie–bo...–rzekławreszcie–Zosiapodeptała
mipoziomki.
–Niezato,nie!–zawołałaStokrotka–uderzyła,chcącmnie...
–Takbyłojakpowiedziałam–przerwałaKamilka,anachylającsię
kuStokrotceszepnęła!–Milcz,proszę!
–Niechcę,żebycięźlesądzono–odpowiedziałaStokrotkarównież
cicho–przecieżstanęłaśnamojejobronieidlatego...
–Proszęciębardzo,żebyśniemówiłanicotem,dopókimacocha
