Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Powiodławzrokiempozebranych,anakońcuutkwiłagowemnie.
–Tak,toprawda.
–Skorotak…–Trishodchrząknęła.
–Niemamyczasunacałąceremonię–wtrąciłasięcichoAma.
–Ja…janiepowinnam…
PodszedłemdołóżkaHopeiprzysiadłemnaprzeciwkoniej,
uważnieobserwującemocje,któreprzemykałyprzezjejtwarz.
Odgarnąłemzzapadniętychpoliczkówzabłąkanepasmowłosów
izatknąłemjezauchemdziewczyny,któraodruchowowtuliłasię
wmojądłoń.Uśmiechnąłemsię,widząctengest.
–Rozumiem.–PrzyjaciółkaGregory’egopokiwałagłową.
–Wtakimrazieczyty,SantoMartinezie,bierzeszzażonęHope
Philips?
–Tak–odparłem,niespuszczajączniejwzroku.
–Czyty,HopePhilips,bierzeszzamężaSantoMartineza?
–Tak–odpowiedziałacicho,uśmiechającsiędelikatnie.
–Wtakimraziewobecnościświadkówwmocynadanejmiprzez
stanTeksasogłaszamwasmężemiżoną.Możeszpocałowaćpannę
młodą,Santo.
Uśmiechnąłemsięszelmowskoiniemogącprzepuścićokazji,
opadłemdelikatnienaustaHope,którazamarła.
–Tylkotenjedenraz–szepnąłem.
Pokręciłagłową,uśmiechającsięciepło.
–Niemamobrączek.–Skrzywiłemsię,spojrzawszynaTrish.
–Alejamam.–Gregorywyciągnąłwnaszymkierunkuniewielkie
czarnepudełeczko.
Odebrałemjeodniegoilekkodrżącąrękąotworzyłem.
Przełknąwszyślinę,ująłemmniejsząobrączkęiumieściłemjąnapalcu
swojejżony.Dziewczynaprzezchwilęwpatrywałasięwzłotykrążek
zdającysiękpićznaswszystkich.Otopokiereszowana,złamana
