Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
2
KRESY
JesieńA.D.1918
Trwaniebyłoheroicznymwyczynem.Postawaokreślała
człowieka.
Ludzkośćparładoprzoduipróbowaławyprzećzeswej
świadomościhisterięhistorii.Byłytoczasy,októrychwielelatpóźniej
AgnetaPleijelnapisze:„Ziemiapolskastajesięwycieraczkądla
obcychbuciorów”.
Pierwszawojnaświatowadobiegałakresu,dogorywała.Powoli
rodziłasięnadzieja.Ludzkieciałaidusze–rozerwaneszrapnelami,
przekłutebagnetami,rozpacząinienawiścią–rozkładałysię
wgrobach,jęczaływszpitalach,wstępowaływnoweżycie.
Nadrewnianychprotezach.Naukachodzenia.Oczy.Oślepłe,
załzawione,widzącewszystkonanowo.Uszy.Głuche,starającesię
zagłuszyćgłosyhistorii,głosysumienia,rozgłosgenerałów
ibohaterów.Usta.Wściekłośćiwrzask…
Cisza!
Tobyłagenialnaepoka.
„Zwykłefaktyuszeregowanesąwczasie,nanizanenajegociągjak
nanitkę.Tammająoneswojeantecedensyiswojekonsekwencje,
któretłocząsięciasno,następująsobienapiętybezprzerwyibezluki.
Matoswojeznaczenieidlanarracji,którejdusząjestciągłość
isukcesja.
Cóżjednakzrobićzezdarzeniami,któreniemająswegowłasnego
miejscawczasie,zezdarzeniami,któreprzyszłyzapóźno,gdyżjuż
całyczasbyłrozdany,rozdzielony,rozebrany,iterazzostałyniejako
