Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
M.Jarema(red.),Psychiatriawpraktyce,Warszawa2011,
ISBN978-83-62510-06-1,©MedicalEducationSp.zo.o.
ROZDZIAŁ
2
Schizofrenia
MarekJarema
2.1.WSTĘP
,CHOROBOWOŚĆ
Schizofrenianależydonajbardziejwyniszczającychchoróbijestjednymznajcięż-
szychschorzeńpsychicznych.Szacujesię,żechorobowośćnaniąwynosiok.1proc.,
cooznacza,żejednaosobanastozachorujenaschizofrenię.Nieoznaczatojednak,
żeaż1proc.populacjiwymagaleczeniaihospitalizacji.Wydajesię,żeodsetekten
obrazujeraczejliczbępacjentówcierpiącychnapoważneschorzeniepsychiczne,
wśródktórychnależyprzeprowadzićwnikliwądiagnostykęwrazzodpowiednim
podejściemterapeutycznym.
2.2.DEFINICJE,ETIOLOGIA
Odczasu,gdyEmilKraepelinwXIXwiekuopisałotępieniewczesne(łac.dementia
praecox),koncepcjaschizofreniiprzeszłaszeregistotnychzmian.Jednakpierwotna
hipotezaokreślającaistotęotępieniawczesnegojestwciążuznawanazajednąznaj-
ważniejszych–obecnośćniezaprzeczalnychdeficytówpoznawczychuwiększości
chorychnaschizofrenię.Innecechychoroby,takiejakpoczątekwwiekudorosłym
iprzewlekłyprzebieg,równieżpodkreślająznaczeniekoncepcjiKraepelina.
NazwęschizofreniawprowadziłEugenBleuler,którywłaściwiepopierałKraepeli-
nowskąkoncepcjęschizofreniijakojedynejwswoimrodzajujednostkichorobowej,
różniącejsięodinnychznanychzaburzeńpsychicznych,np.maniakalno-depresyj-
nych.WedługteoriiBleuleraupodstawobjawówobserwowanychwschizofrenii
13
