Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
H.Sęk(red.),Psychologiakliniczna.T.1,Warszawa2005
ISBN83-01-14423-8,©byWNPWN2005
28
Rozdział1.Psychologiaklinicznajakodziedzinabadańipraktyki
burzeniami,kryzysamiidysfunkcjami,zsytuacjamiwarunkującymirozwój
zdrowiaijegoochronęorazzleczeniemzaburzeń.Inaczejmówiąc,obszarem
badańipraktykipsychologaklinicznegozjawiskazdrowiaichoroby,
przyczynyzdrowiaichoroby,czynnościrozpoznawaniatychzjawisk
ipraktycznegodziałania,czylipomocy,opieki,leczenia,rehabilitacji.Określenie
obszaruzainteresowaniaodróżniawprawdziepsychologięklinicznąodpsycho-
logiipracyiorganizacji,aleniepozwalanaodróżnieniepsychologaodlekarza.
Dlategoteżwdefiniowaniupsychologiiklinicznejistotneznaczeniemapojęcie
przedmiotubadaniaipraktyki,przypomocyktóregookreślasięsposóbbadania
(ujmowania)obszaruzainteresowań.Narzędziamitegobadaniapojęcia
itwierdzeniateoretycznedanejdziedziny(psychologiilubpsychopatologii)
iokreślonemetodypoznawaniaobszaruzainteresowań.
Obszarzainteresowaniaiprzedmiotbadańorazzasadyprofesjonalnego
stosowaniawiedzyogólnejiklinicznejpodstawątworzeniadefinicjipsycho-
logiiklinicznej.Sposóbokreślaniapsychologiiklinicznejzależyodpreferencji
dotyczącejpodejściadotegoobszaru:podejściawąskiegolubpodejściasze-
rokiego.
Wpodejściuższymograniczającymobszar,przedmiotipraktykędo
zaburzeńpsychologięklinicznąokreślasięnajczęściejjako:
.dziedzinębadańipraktykinaukęozaburzeniachprzystosowanialub
zaburzeniachczynnościiichwewnętrznegomechanizmuregulacji(Lewicki,
1963,1978;Zawadzki,1959)orazodiagnozietychzaburzeńiterapii;
.dziedzinępsychologiistosowanej,którazajmujesięzaburzeniamiprocesów
regulacjipsychicznejczłowieka(Susułowska,1975);
.dziedzinępsychologii,którazajmujesięzaburzeniamizachowaniaiprzeżyć
(por.Obuchowska,t.2niniejszejpracy).
Niemalwszyscyautorzytegopodejściadodają,żezachowanierozumieją
jakoczynnośćukierunkowanąnacel,któramaswójwewnętrznymechanizm
regulacyjny.Czynnośćjestzaburzonawówczas,gdyniespełnianastępujących
funkcji:
(a)niesłużyzaspokajaniupotrzebczłowieka,wtymjegopotrzebyrozwoju;
(b)niesłużywypełnianiuzadańżyciowych,wynikającychzwymagańuspo-
łecznionejkultury.
Zwykledodajesięteż,żezadaniempsychologiiklinicznejjesttworzenie
wiedzyprofesjonalnejosposobachdiagnozyzaburzeńiichpsychospołecznych
przyczynorazozapobieganiuiterapiitychzaburzeń.
Reasumująctopodejście,psychologięklinicznąmożnabyokreślićjako:
dziedzinębadańipraktykipsychologicznej,zajmująsięopisemiwyjaśnia-
niemzaburzonegozachowaniaiprzeżywania,określaniemichpsycho-
społecznychprzyczynorazstosowaniemtejwiedzywdiagnozieipomocypsy-
chologicznej.
Wzwiązkuzrozwojemwiedzyozdrowiu,sposobachjegowspomagania
iochrony,obserwowanymwnaukachmedycznych,społecznychipsychologicz-
nychwostatnichlatach,spotykasiętakżeszerszesposobydefiniowania
psychologiiklinicznej(Sęk,2000c,2001c).Zwolennikamiszerszegopodejścia
ciprzedstawicielepsychologiiklinicznej,którzyzajmująsiękoncepcjami
zdrowialubuczestnicząwruchupromocjizdrowiaiprewencjizaburzeń.Wtym
ujęciupsychologięklinicznąmożnaokreślićjako:dziedzinębadańipraktyki