Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
U.Oszwa(red.nauk.),Psychologiatrudnościarytmetycznychudzieci,Kraków2008
ISBN:978-83-7587-936-0,©byOficynaWydawnicza„Impuls”2008
18
CzęśćI.Społecznaperspektywatrudnościarytmetycznych
–występująspecyficzneodchyleniawosiągnięciachmatematycznychprzy
normieintelektualnejibrakuzaniedbańśrodowiskowych(dwaodchyle-
niastandardowe);
–trudnościwczynnościachzwiązanychzliczeniemiposługiwaniemsię
liczbamisądotkliwewrozmaitychsytuacjachżyciowychdniacodzien-
nego,nieograniczająsiętylkodoedukacjiszkolnej;
–dyskutowanetrudnościniesąbezpośredniąkonsekwencjąwadnarządów
zmysłu(wzrokuczysłuchu).
Określeniaużywanedoopisutrudnościwuczeniusięmatematykiudzie-
cioprzeciętnymrozwojuintelektualnymsązwiązanetakżezdyscypliną
naukową,jakąreprezentująbadacze.Wnaukachpedagogicznychczęściej
spotkaćmożnaterminDtrudności”czyDniepowodzenia”(difficulties)(Kra-
ayenoord,Elkins,2004;por.teżGruszczyk-Kolczyńska,1994),wnaukach
psychologicznychbardziejrozpowszechnionejestpojęcieDzaburzeń”(disa-
bilities),natomiastwneuropsychologiiinaukachmedycznych–Ddyskalku-
lii”(developmentaldyscalculia)(Shaleviwsp.,2001;por.teżButterworth,
1999).Podobniejestzkryteriamiuwzględnianymidowyodrębnianiatych
dziecizgrupywszystkichuczniów.Naszczególnąuwagęzasługujewpro-
wadzonywBelgii(por.Desoete,Roeyers,deClercq,2004)przejrzystyspo-
sóbróżnicowaniadwóchpoziomówtrudności,tj.1)dziecizespecyficznymi
zaburzeniamiliczenia(ponaddwaodchyleniastandardowewzględem
normy)oraz2)dziecizłagodniejszymiproblemamiwtymza-
kresie(wynikiwtestachliczeniagorszeodrówieśnikówomniejniżjedno
odchyleniestandardowe).
Rozmiarzaburzeńliczeniawskalidanegokraju
Wwielukrajachprowadzonesąregularnebadanianadczęstościąwy-
stępowaniaspecyficznychtrudnościwuczeniusięmatematykiudzieci.Ich
wynikisązróżnicowane.Możetostanowićkonsekwencjęwieluczynników,
takichjak:a)odmiennekryteriauwzględnianewanaliziewyników,b)róż-
nicewoperacyjnejdefinicjiocenianychzaburzeń,c)zróżnicowanemetody
diagnozydyskalkulii.
JednymiznajczęściejcytowanychsąwynikisłowackichbadańL.Kośća
(1974),któreujawniły,żeczęstośćwystępowaniadyskalkuliirozwojowej
wyniosła6,4%badanejpopulacjidziecięcej.Badaniamineuropsychologicz-