Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
AdrianKrzysztofAntosik
„Quatris”
wydanie1.,grudzień2013
www.goneta.net
ludziwspomnieńonim,coprzejawiałosięwwieluczynnikach...Staruszekwziął
głębokiwdech:„Notak—powiedziałsobiewmyślach.—Zazłoodpłacononam
złem.Alechybaniktztychwielkichludzinoszącychzbrojeniespodziewałsię
konsekwencjiswoichczynów”.Naglejegosercezamarło.Spojrzałjeszczerazna
mapęijużwiedział,żecośzłegostaniesięktóremuśzjegouczniów,będącegona
ichpolanie—tam,gdziegranicawydzielonaprzezrzekęjestnajmniejsza,granica
oddzielającaprzeklętąziemię.Poderwałsięiwybiegłzklasy.Zanimdobiegłdo
wyznaczonegomiejsca,minęłodobredwadzieściaminut.Zdyszanystanąłizobaczył
grupkęuczniówwpatrującychsięwpostaćleżącąpodrugiejstroniestrumienia.
—Terazmożeszzbrataćsięzeswoimmarzeniami—krzyknąłjakiśchłopak.
Profesorprzezułameksekundyzastanawiałsię,anastępniebiegiemruszył
wstronęstrumienia.Gdydotarłnamiejsce,wymądrzającysięuczeńwmieszałsię
wgrupę,przeraziwszysięnagłympojawieniemmentora.Postaćpodrugiejstronie
wstała.ByłtoNataniel.Poobijanyiztrochępoobdzieranąszatą.
—Awyznowutosamo!—wykrzyknąłProfesor.—Obiecaliściemi,że
przestanieciewkońcu.Mogęwyliczaćnapalcach,którzyzwasbraliwtymudział.
Natanielu,chodźtu!
Chłopakpodniósłsię,delikatnieotrzepałichciałzrobićkrokdoprzodu,gdy
naglecośzłapałogozakostkęipowaliło.ZpiersiProfesorawyrwałsięokrzyk:
—Nieeee!!!
Alebyłojużzapóźno.Cośwciągnęłochłopakawciemnylasrosnącytużna
skrajurzeki.„Zostałwciągniętynaprzeklętąziemię—pomyślałProfesor.—Amógł
miećprzedsobąjeszczedługieiwspaniałeżycie”.Opuściłgłowęnapierś,azjego
oczupopłynęłyłzy.
11
