Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
15
systemuaksjomatyczego–strukturzemusiwystępowaćjakiśrealny
czynnikorganizacjicałości,któryzeswegouprzywilejowanegomiejsca
zarządzatym,cooddanewjegowładzę.Właśnieówfaworyzowanybyt
przybierawklasycznejmetafizycepostaćepistemologicznegofunda-
mentupoznanialub/iontologicznegozwieńczeniauniwersum.Tym-
czasemróżnicawewnętrznaoddziałujepomiędzyelementamicałości,
sprowadzającjewszystkiedopoziomuwzajemnegozetknięciasię.Tak
więcwświeciezorganizowanymprzezróżnicęwewnętrznąniemajuż
żadnegowyróżnionegobytu,niema„góry”ani„dołu”–jestzato
mnogośćstykającychsięrównocześnieelementów,któreróżnicaowa
oddzielaodsiebie,wiążącjezarazemwniedającąsięogarnąćcałość.
Zaprezentowanieodmiennegoodtradycyjnychwzorówstanowiska
filozoficznegoorazwprowadzenieczytelnikawmechanikędziałania
dekonstrukcyjnejmyślistanowiłofaktycznienajpoważniejszątrud-
nośćwzaprojektowaniuniniejszejpracy.Autorkapodjęłasięjednak
tegozadaniawnadzieiprzybliżeniapolskiemuśrodowiskufilozoficz-
nemutejstosunkowomałojeszczezasymilowanejkoncepcjimyślowej,
nawetjeślinieuważazakonieczneuczynieniazniejnowego„impera-
tywufilozoficznego”:filozofiaróżnicymożebyćwszakciekawymuzu-
pełnieniemtradycyjnejmetafizyki.Ostatecznymcelemtejpracyjest
jednakdowartościowaniespekulatywnegotypufilozofii.Jejponad-
czasowośćkulturowąstaranosiępokazaćmiędzyinnymipoprzez
podkreślenieścisłegopokrewieństwałączącegomyślnajnowszą
zklasycznymitekstamifilozoficznymipochodzącyminiejednokrotnie
zbardzoodległychepok.Credoniniejszejpracymogłobysięzatem
zawrzećwstwierdzeniu,iżhistorianieustanniesiępowtarza,choć...
nicniezdarzasięponowniewsposóbidentyczny,toznaczybez
uwzględnieniapracyróżnicywewnętrznej.
Wbadaniachzrealizowanychnapotrzebyniniejszegostudium
wykorzystanoprzedewszystkimźródłowetekstyklasykówfilozofii
(Heideggera,Marksa,Hegla,Arystotelesa,Platonaiinnych)wtłuma-
czeniunajęzykpolski.Wsytuacjigdyprzekładyteodbiegały,
wocenieautorki,odwersjioryginalnejostatecznymźródłemcytowa-
nychikomentowanychwypowiedzifilozofówczyniłaonawmiarę
możliwościtekstyoryginalneopublikowanewklasycznychedycjach
(itakwprzypadkuPlatonabyłatogrecko-francuskaedycja
A.Rivauda,Œuvrescomplètes,Sociétéd’Éditions„Lesbelleslettres”,
Paris1925orazgrecko-niemieckaedycjaH.Müllera,Werkein
8BändenGriechisch-Deutsch,G.EiglerWissenschaftlicheBuchge-
sellschaft,Darmstadt1990,awprzypadkuHeideggeraGesam-
tausgabeMartinHeidegger,VittorioKlostermann,Frankfurt/Main
1978–2004idalej,itp.).Rozbieżnościpomiędzyliteralnymbrzmie-
